کارهای نا خواسته را به تاخیر انداختن
اختصاص وقت برای اندیشیدن

تنظیم کارهای نوشتاری
تنظیم نشست ها و مسافرته ا (ص۱۸۸).
یکی از سوالات اساسی در باب مدیریت زمان ، این است که آیا وقت هم نیاز به مدیریت دارد یا نه ؟ و اگر نیاز دارد به چه علت است ؟ وقت یکی از سرمایه های زندگی است و هدر دادن این سرمایه خلاف عقل و قوانین دین می باشد ، به همین دلیل باید وقت و عمر را مهار نمود و باتوجه به اصول و ضوابط خاص خود ، در مسیر اهداف عادی و عالی از آن بهره گیری نمود.
نیلیپور(۱۳۸۶) معتقد است : افراد به علل مختلفی به مدیریت زمان نیاز دارند ، چرا که:
عمر و زمان قابل بازگشت نیست.
گذشت زمان ، محسوس و ملموس نیست.
زمان با هیچ چیز قابل معاوضه نیست ، حتی با سرمایه های کلان مادی ، چون با وقت می توان آنرا بدست آورد ولی با سرمایه های مادی نمی توان وقت راحاصل نمود .
اوقات فراغت رامیتوان بهینه کرد.
وقت و عمر جانشین پذیر نیست.
زمان وحشی و پرنده است و مهار آن یک هنر بزرگ است.
یک ساعت می توان سعادت و شقاوت یک عمر را در پی داشته باشد.
مفاخر و انسان های موفق با بهره گرفتن از همین زمان هایی که در اختیار ما هست به تعالی روحی رسیده اند.
امور و کارهای متعدد و متنوعی به عهده ی ماست که رسیدگی به آنها محتاج مدیریت زمان است.
مدیریت زمان ، پایه و اساس رشد و نیاز اولیه برای برنامه ریزی موفق است(صص۱۲-۱۱).
.

جدول (۲-۱) عوامل اتلاف وقت علل و راه های مقابله با آنها