4- نتایج 69
4-1 مطالعه فعالیت حرکتی 69
4-2- اضطراب 71
4-3- تأثیر دریافت اتوسوکسیماید بر آزمون شنای اجباری 72
4-4- اثرات دریافت اتوسوکسیماید در دوره تکوین بر ناحیهی سجافی پشتی 78
فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری
5- بحث و نتیجه گیری 83
منابع و مأخذ 86
فهرست نمودارها
عنوان صفحه
نمودار 4-1- مقایسه میانگین تعداد دفعات عبور از خطوط موشهای نر در گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در آزمون .Open field 69
نمودار 4-2- مقایسه میانگین تعداد دفعات عبور از خطوط موشهای ماده در گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در آزمون .Open field 70
نمودار 4-3- مقایسه میانگین مدت زمان حضور در بازوی باز در موشهای نر گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ماز بعلاوه مرتفع. 71
نمودار 4-4- مقایسه میانگین مدت زمان حضور در بازوی باز در موشهای ماده گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ماز بعلاوه مرتفع. 72
نمودار 4-5- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز اول بین موشهای نر گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 73
نمودار 4-6- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز اول بین موشهای ماده گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 74
نمودار 4-7- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز دوم بین موشهای نر گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 75
نمودار 4-8- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز دوم بین موشهای ماده گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 76
نمودار 4-9- مقایسه میانگین دفعات غوص در آزمون شنای اجباری در روز اول بین موشهای نر گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 77
نمودار 4-10- مقایسه میانگین دفعات غوص در آزمون شنای اجباری در روز اول بین
موشهای ماده گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید. 78
نمودار 4-11- مقایسه میانگین تعداد نورونهای CSP+ بین موشهای نر گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ناحیه هسته سجافی پشتی. 79
نمودار 4-12- مقایسه میانگین تعداد نورونهای CSP+ بین موشهای ماده گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ناحیه هسته سجافی پشتی. 80
فهرست شکلها
عنوان صفحه
شکل 1-1- ساختار مولکول اتوسوکسیماید 9
شکل1-2- ساختار مولکول فلوکستین 16
شکل 3-1- تست اسمیر (اسپرمهای موش صحرایی) 59
شکل 3-2- دستگاه تست فعالیت حرکتی 60
شکل 3-3- دستگاه ماز بعلاوه مرتفع 61
شکل 3-4- آزمون شنای اجباری 63
شکل 3-5- پرفیوژن 65
شکل 4-1- هسته سجافی پشتی در گروه های کنترل، شاهد و تیمار 81
فصل اوّل
مقدّمه
1- مقدّمه
1-1- صرع
صرع یک اختلال پیچیده عصبی میباشد که 1 تا 2 درصد از کلّ جمعیت جهان را مورد تأثیر قرار داده است. عفونتهای سیستم عصبی مرکزی، شوک عاطفی، اختلالات متابولیک، الکل، تومورهای مغزی و مشکلات عروقی مغز از مهمترین عوامل زمینهساز صرع هستند. صرع معمولاً قابل کنترل اما غیر قابل درمان است(Cascino, 1994) . تشنج مشخّصه اصلی صرع است و بیانگر فعّالیت نورونی غیرطبیعی و بیش از حدّ مغز میباشد که با یک الگوی خودبخودی، تکرار شونده و غیر قابل پیشبینی بروز می کند (Stafstrom, 2003). البته، تشنجی را مشخّصه صرع میدانیم که بدون عامل برانگیزنده خاصّی مثل افت قند خون و تب ظاهر شود.
1-2- طبقه بندی تشنجهای صرعی
طبقه بندی تشنجهای صرعی در سال 1981 توسط اتّحادیه بین المللی مبارزه با صرع صورت گرفت (Okuma, 2004). این طبقه بندی بر اساس بیان بالینی تشنج و تصویر الکتروانسفالوگرام در طول و بین تشنجها به دست آمده است. تقسیم بندی عمده در این طبقه بندی شامل
تشنجهای جزئی و فراگیر است. در تشنجهای جزئی، تخلیههای الکتریکی غیرطبیعی در
ناحیهای موضعی از مغز شروع میشوند. علائم، وابسته به آن بخشی از مغز است که تحت تأثیر قرار میگیرد. این تخلیهها ممکن است موضعی باقی بمانند، یا ممکن است به سایر نقاط مغز گسترش یابند و تشنجها فراگیر شوند (تشنجهای فراگیر ثانویه[1]). در تشنجهای فراگیر، تشنجها در هر دو نیمکره مغز به طور همزمان شروع میشوند. تشنجهای جزئی بیشتر در این چارچوب شرح داده میشوند که اگر هوشیاری تحت تأثیر قرار نگیرد تشنج ساده[2] و اگر هوشیاری تحت تأثیر قرار گیرد تشنج پیچیده[3] نامیده می شود. تشنجهای فراگیر بیشتر بر اساس اینکه به چه شیوهای بدن را تحت تأثیر قرار می دهند توصیف میشوند، با این حال در همه آنها از دست دادن هوشیاری وجود دارد. اینها شامل تشنجهای غائب[4]، میوکلونیک و تونیک - کلونیک
میباشند (Morimoto et al., 2004). تشنج ژنرالیزه از نوع غائب که در اصل “Petit mal” نامیده می شود، یکی از چندین نوع تشنج است که در اواخر قرن هجدهم در فرانسه به عنوان"little illness” معرفی شد (Daly, 1968).
از هر هفده کودک مبتلا به صرع حدود ده کودک مبتلا به صرع غائب هستند. این اختلال عصبی در بین کودکان 5 تا 15 ساله که زمینه قوی ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری را دارند شایعتر است. این بیماری به واسطه دوره های کوتاه ناخودآگاهی که در آن هوشیاری مختل می شود مشخص شده است. صرع غائب، فاقد دوره های تشنج شدید بوده و در ثبت الکتروانسفالوگرافی به صورت دورهای از فعالیت نورونی هماهنگ و یک الگوی اسپایک و امواجی با فرکانس تقریبی سه هرتزی مشخص می شود. تحریکپذیری بیش از حدّ قشر مغز و بر همکنش آن با تالاموس مولّد الگوی ریتمی شاخص صرع غائب در حلقه تالاموکورتیکال است که در آن دوره های فعالیت انفجاری ریتمیک، حاصل اختلال در فعالیت نورونهای گابائرژیک هستههای تالاموکورتیکال است که کانالهای کلسیمی نوع Tبا آستانه پایین یک نقش مرکزی در ایجاد این الگو ایفا می کنند (Coulter et al., 1989).
جهش در زیر واحد γ2 رسپتورهای GABAبا کاهش بیان این زیر واحد همراه خواهد بود. نتیجهاش کاهش وقایعی در قشر سوماتوسنسوری است که توسط رسپتور GABAA میانجیگری می شود و این امر مرتبط با صرع غائب در کودکان است
(Mcdonald et al., 2010).
به دلیل تعدادی از اختلالات مرتبط با تشنج غائب، درمان دارویی برای کودکان مبتلا به این بیماری موردنیاز است. در حال حاضر داروهای صرع غائب شامل والپروات سدیم[5]، اتوسوکسیماید[6] و لاموتریژین[7] است (Matricardi et al., 2014).
1-3- مکانیسم تشنجهای صرعی
تشنجها با مکانیسمهای متعدّدی ایجاد میشوند و با وجود تحقیقات گسترده در زمینه صرع و تشنج، در حدود 75 درصد موارد دلایل ایجاد تشنج هنوز روشن نیست. با این حال، اصولاً تشنجها زمانی به وجود میآیند که تعادل بین تحریک و مهار مختل شود. بنابراین به طور معمول کنترلهایی وجود دارند که از تخلیه بیش از حدّ پتانسیل عمل توسط نورونها جلوگیری می کنند، همچنین مکانیسمهایی وجود دارند که شلیک نورونی را تسهیل