اما به هر حال نظریه اسنایدر پاسخی برای چرایی انتصاب جناح میانه رو به قدرت پس از سقوط نظام سلطانی ارائه نمی دهد. اما آنچه نظریه اسنایدر را در این پژوهش کاربردی و مفید می سازد؛ شفاف سازی است که اسنایدر از وضعیت کنشگران و زمینه های ساختاری که این کنشگران در آن عمل می کنند بیان می دارد؛ چرا که استراتژی ها، نیروهای نسبی و گزینش های ائتلافی کنشگران همان طور که دراین نظریه بیان شد بر اساس سه رابطه مهم ساختاری شکل می گیرد که تعیین مسیر تحولات را قابل پیش بینی می سازد.
اکنون این پژوهش بدین صورت سازمان می یابد که با کار بست مبنای نظری اسنایدر با در نظر گرفتن زمینه ساختاری که کنشگران در آن به کنش می پردازند، مسیری را که هر یک از کنشگران می پیمایند مشخص شود. سپس استدلالات و استنادات هر یک از طرفین دعوا که در قسمت چارچوب مفهومی اسکلت بندی شد در بوته ابطال قرار خواهد گرفت تا دلیل یا دلایل این انتصاب مشخص شود.
گونه شناسی رژیم های دموکراتیک و غیردموکراتیک
سلطانیسم | پساتوتالیتاریسم | توتالیتاریسم | اقتدارگرایی | دموکراسی | ویژگی |
تکثر اقتصادی، اجتماعی کاملاً از بین نمی رود اما در معرض مداخلات پیش بینی ناپذیر و مستبدانه هستند. هیچ گروهی در جامعه مدنی، جامعه سیاسی یا دولت از اعمال مستبدانه قدرت در امان نیست. حاکمیت قانون وجود دارد. نهادمندی اندک. اختلاط زیاد حوزه خصوصی و عمومی. | تکثر محدود اما غیرپاسخگوی اجتماعی، اقتصادی و نهادی. تقریبا بدون هیچ تکثر سیاسی زیرا حزب هنوز رسما انحصار قدرت را دست دارد. وجود اقتصاد ثانوی ممکن است، با این حال حضور دولت بسیار شدید است. بروز تکثر غالباً در ساختار دولت یا گروه های مخالفی ریشه دارد که در مخالفت با رژیم تمامیت خواهی جا افتاده اپوزیسیون فرهنگ موازی و اقتصاد ثانوی ایجاد می کند. | بدون هیچ تکثر اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی قابل توجه. حزب رسمی انحصار دوژوره و دوفاکتو و قدرت را در دست دارد. حزب هرگونه تکثر پیشاتوتالیتر خواه را از بین برده. نبود هیچ فضایی برای اقتصاد ثانوی یا جامعه موازی. | نظام های سیاسی با تکثر سیاسی محدود و غیرپاسخگو. غالباً با تکثر اجتماعی و اقتصادی و اقتصادی گسترده که عموما ریشه در اجتماع مستقر پیش از اقتدارگرایی دارد. اغلب فضایی برای مخالفت در حد متوسط وجود دارد. | تکثر سیاسی پاسخ گو که تحت تأثیر حوزه های متکثر و مستقل در اقتصاد و اجتماع تقویت می شود. قانون از تکثر حمایت می کند و با رسته گرایی اجتماعی و نه رسته گرایی دولتی نیز سازگار است. | تکثر |
به کارگیری دلخواهانه نمادها. تجلیل بسیار از حکمران. نبود یک ایدئولوژی راهنما و دارای جزئیات. حتی نبود نگرش متمایز خارج از شخص گرای مستبدانه. عدم توجیه تصمیمات بر پایه ایدئولوژی. ایدئولوؤی کاذبی که اتباع، کارکنان، و جهان خارج بدان اعتقاد ندارد. | ایدئولوژی راهنما کماکان رسما وجود دارد و بخشی از واقعیت اجتماعی است. اما تعهد و ایمان به ناکجا آباد تضعیف شده است. تغییر تأکید از ایدئولوژی به اجماع عمل گرایانه که احتمالا بر تصمیم گیری عقلانی و مباحثه محدود بدون ارجاع به ایدئولوژی مبتنی است. | ایدئولوژی راهنما و دارای جزئیات که یک ناکجا آباد قابل دسترس را ترسیم می کند. رهبران، افراد و گروه ها معنای مشروعیت وظیفه و اغلب خط مشی هایشان را از مفاهیم کل گرا از انسان و اجتماع کسب می کنند. | نظام سیاسی بدون ایدئولوژی راهنما و دارای جزئیات لیکن با ذهنیت های خاص. | پایبندی فکری گسترده به شهروندی و قواعد صوری رقابت. احترام به حقوق اقلیت ها، شان قانون و ارزشمندی فردیت. | ایدئولوژی |
ویژگی | دموکراسی | اقتدارگرایی | توتالیتاریسم | پساتوتالیتاریسم | سلطانیسم |
بسیج | مشارکت از طریق سازمان های مستقل جامعه مدنی و احزاب رقیب جامعه سیاسی که نظام قانونی حمایت شان می کنند. حداقل بسیج از رژیم و حداکثر مشارکت از سوی شهروندان ارزش دانسته می شود. امتزاج تلاش رژیم برای ایجاد شهروندی خوب با وطن دوستی. تحمل مسالمت آمیز و معمول اپوزیسیون. | نظام سیاسی بدون بسیج سیاسی گسترده و بالا جزء در مواقعی از زمان پیدایش. | بسیج گسترده در چارچوب سازمان های الزام کننده ای که توسط رژیم ایجاد شده. تأکید بر فعال بودن کادرها و اعضای فعال. زندگی خصوصی تقبیح می شود. |