۱۳۷۰- انتشار «بی بال پریدن» (نثر ادبی برای نوجوانان)، آغاز تدریس در دانشگاه تهران، انتشار «گفتگوهای بی گفت وگو»

۱۳۷۲- انتشار «آینه های ناگهان»
۱۳۷۵- انتشار «به قول پرستو» (برای نوجوانان)
۱۳۷۶- دفاع از رساله دکتری با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر»
۱۳۷۸- انتشار گزیده اشعار
۱۳۸۰- انتشار «گل ها همه آفتابگردانند»
۱۳۸۲- برگزیده شدن به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان ادب فارسی
۱۳۸۳-انتشار «سنت و نوآوری در شعر معاصر»
۱۳۸۵- انتشار «شعر کودکی»
۱۳۸۶- انتشار «دستور زبان عشق»
۱۳۸۶- ۷ آبان ماه فوت.
(خلفی، ۱۳۸۸، ۱۸۱ )
۳-۱-۳ ) آثار
امین پور علاوه بر تدریس ودیگر کارهای هنری موفق شد، چندین مجموعه شعر ارزشمند را نیز به چاپ برساند. این شاعر نسل انقلاب، که از چهره های درخشان شعر نیمایی بعد از انقلاب شناخته شده است، از نیمه ی دوم دهه ی شصت بود که به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت .
۳-۱-۳-۱ ) دستور زبان عشق
شعرهای این مجموعه اکثراً ساده و کوتاه هستند وبیشتر شبیه هایکوهای ژاپنی است. با زبانی ساده و سلیس بیان شده است و بعضاً تصویری هستند، نیازی به شرح و تفسیر ندارند:
شعر «طرحی برای صلح» از این مجموعه صفا و صمیمیت خانه را بیان کرده است:
«کودک
با گربه هایش در حیاط خانه بازی می کند
مادر، کنار چرخ خیاطی
آرام رفته در نخ سوزن
عطربخار چای تازه
در خانه می پیچد
صدای در!
«شاید پدر!» (امین پور، ۱۳۸۹، ۱۵ )
در این مجموعه شاعر تحت تاثیر نیماست وبیشتر شعرهایش در قالب نیمایی و بعضاً سپید هستند، اما اشعاری هم در قالب غزل وجود دارد:
«دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟
می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟ . . .
(همان ، ۳۴)
از نظر محتوایی شعرهای این مجموعه، متنوع وبیشتر درد دل گونه، که شاعر در گوشه ای نشسته است وبا مرور ایام عمر، عقده ی دل می گشاید:
«می خواستم بگویم :
«گفتن نمی توانم»
آیا همین که گفتم
یعنی
همین که
گفتم؟
(همان، ۲۷)
اما باید توجه داشت که قیصر امین پور شاعری منفی گرا و نا امید نیست؛ زیرا او همیشه به قول معروف نیمه ی پر لیوان را می بیند به همین خاطر است که خوش بینانه و امیدوارانه سخن می گوید :
«این روزها که می گذرد
شادم
زیرا
یک سطر در میان
آزادم
و این توانم
هر طور و هرکجا که دلم خواست
جولان دهم
-در بین این دو خط –
(همان، ۲۵)
بعضی از اشعار او هم رنگ و بوی مذهبی دارد ویادی از کودکان کربلا می کند :
«راستی آیا
کودکان کربلا ، تکلیفشان تنها