فرآیندی است که افراد و گروه ها و سازمان را با بهره گرفتن از علائم و پیامهای کلامی در متن رسمی و غیر رسمی سازمان بهم مرتبط ساخته و روابط معنادار کاری بین آنها ایجاد می‌کند. (لوتانز، ۱۹۹۲، مک کراسکی و مک کراسکی، ۲۰۰۵؛ لاننبرگ و اورنستین، ۲۰۱۲)

فرایند(فرستنده، پیام، گیرنده، بازخورد)
مسیر ارتباطات(از بالا به پایین، از پایین به بالا، افقی)
موانع ارتباطی(فیلتر کردن، ویژگیهای شخصیتی، جنسیت، عواطف، کلام، زبان بدن)
شبکه های ارتباطی رسمی و غیر رسمی(شایعات)

قدرت

عبارت است از توانایی جهت نفوذ در فرایند اتخاذ تصمیم های سازمانی و تأثیر بر فعالیتهای سازمانی (تولبرت و هال، ۲۰۰۹)

تخصص، مشروعیت، مرجعیت، تنبیه، اجبار، اطلاعات، فرهنگ، چیرگی محیطی، اخلاق

سیاست

مجموعه ای از فعالیتهای خارج از نقش رسمی افراد است که برای بدست آوردن، افزایش یا به کارگیری قدرت و دیگر منابع انجام می‌شود. (گری و آریس^[۶۲۱]، ۱۹۸۵؛ رابینز و جاج، ۲۰۰۸؛ هوی و میسکل، ۲۰۰۸)

تاکتیک های سیاسی(چاپلوسی، ایجاد شبکه ارتباطی، مدیریت اطلاعات، مدیریت برداشتها و ادراکات، ائتلاف سازی، و سپر بلا قرار دادن دیگران)
بازیهای سیاسی (شورش گری، ایجاد بازی های قدرت، بازیهای قدرت محور، امپراتورسازی، قدرت تخصص، ایجاد قدرت فرمانروایی، …)
بازیهای قدرت(ترک سازمان، اعتراض و وفاداری)

تعارض

ناسازگاری ادراک شده یا دیدگاه های متضاد در بین گروه ها که سبب می‌شود فرد یا گروه، فرد یا گروه دیگر را به طور بالقوه مانعی بر سر راه تحقق اهداف خود ببیند.( ویلیامز، ۲۰۱۱؛ کستینگ و همکاران، ۲۰۱۲؛ رضائیان، ۱۳۸۲)

تعارض شناختی(وظیفه، تدابیر گروهی، منابع)
تعارض عاطفی(مسائل اجتماعی- عاطفی، ارزشهای گروهی، هویت گروهی)
تعارض میان فردی(تعارض در نقش و تعارض شخصیتی)
تعارض میان گروهی(تعارض عمودی، تعارض افقی، تعارض صف و ستاد، تعارض مبتنی بر تنوع)
تعارض بنیادین(تعارض در هدف، رویه ای، شناختی)
تعارض احساسی- عاطفی(احساساتی از قبیل خشم، عدم اعتماد و…)

سرمایه اجتماعی

مجموعه ای از هنجارها، شبکه ها و اعتماد اجتماعی موجود در یک سیستم (وول کاک، ۲۰۰۱؛ شولر، ۲۰۰۱؛ وودز، ۲۰۰۸)

هنجارها، شبکه ها ، اعتماد

سازمانی

ساختار

الگوی رسمی تعاملات و هم آهنگی بین افراد با موقعیتهای مختلف شغلی در گروه و سازمان برای تحقق اهداف سازمانی و تشخیص محدودیت ها و مرزهای مسؤلیت افراد و گروه ها در سازمان برای استفاده از منابع. (بارتول و همکاران^[۶۲۲]، ۲۰۰۱، مولینز، ۲۰۰۲؛ جونز، ۱۳۹۱)

رسمیت، تمرکز، فرایند ها، زمینه، توانا سازی ساختاری، بازدارندگی ساختاری

استراتژی

عبارت است از طرح کلی تدابیر و عملیات (شرمرهورن و همکاران، ۲۰۰۳) لازم جهت نیل به مطلوبیت های اساسی سازمان از طریق تعیین اهداف، اتخاذ شیوه کار و تخصیص منابع (رابینز، ۲۰۰۱؛ شندل و هاتن^[۶۲۳]، ۱۹۷۲)

تدابیر
عملیات
مطلوبیت های سازمان
تعیین اهداف
انتخاب شیوه کار
تخصیص منابع