۷۹
۸۰
نمودارها
عنوان
صفحه
نمودار۴-۱- روند تغییرات ساختاری در بخشهای اقتصادی در استان لرستان طی دوره مورد بررسی
نمودار۴-۲- روند تغییرات شاخص مزیت نسبی آشکار در استان لرستان در دوره مورد بررسی
۷۱
۷۴
فصل اول
کلّیّات تحقیق
۱-۱ بیان مسأله
یافتن مزیتهای نسبی در بخشهای مختلف اقتصادی، گامی مهم در جهت اولویت دادن به سرمایهگذاری در مناطق مختلف و در نتیجه افزایش تقاضا و درآمد محسوب می‌شود. از این رو برای دستیابی به وضعیت مطلوب میتوان از مزیت نسبی در عرصه فعالیتهای اقتصادی بهره گرفت. شناسایی و طبقهبندی مزیت نسبی در عرصه اقتصادی به سرمایهگذاری داخلی و خارجی در قطبهای دارای مزیت کمک خواهد کرد و به تدریج رفاه اقتصادی و اجتماعی را در مناطق دارای مزیت گسترش خواهد داد.
از سوی دیگر آمایش سرزمین در پی شناسایی توانمندیها، قابلیت‌ها و استعدادهای بالقوه و بالفعل استانهای مختلف کشور است تا از طریق شناسایی آنها با توزیع فضایی مناسب سرمایهگذاریها، زمینه را جهت توسعه مطلوب و مبتنی بر حداکثر کارایی و بهره وری عوامل تولید بنا نهد. بنابراین از آمایش سرزمین انتظار میرود، شرایط تحقق آرمانها در بلندمدت فراهم کند یعنی امکانات به نحوی تجهیز و طرحریزی شود که استراتژیها، امکان تحقق یابد..
با توجه به محدودیت سرمایه به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، توجه ویژه به برنامه ریزی منطقهای در جهت تنظیم و هماهنگ کردن برنامههای مختلف اقتصادی- اجتماعی با نیازها و امکانهای محلی، در جهت نیل به پیشرفت و توسعه پایدار ضروری به نظر میرسد. بدیهی است برنامه ریزی منطقهای پرداختن به رابطه بین انسان، محیط و فعالیت است و وجوه مشترکی با عامل جغرافیا و فضا، آمایش سرزمین و برنامه ریزی فضایی و کالبدی دارد. در واقع برنامه ریزی منطقهای باید در چارچوب آمایش سرزمین انجام گیرد.
با توجه به اینکه استان لرستان، در حدود ۷/۱ درصد از وسعت کشور و ۴۳/۱ درصد جمعیت کشور را شامل میگردد و دارای اقلیمهای متفاوت و تنوع گسترده اقلیمی و محیطی است، به عنوان استانی خاص مورد بررسی قرار میگیرد.
این پایان‌نامه به دنبال آن است که پس از شناسایی فعالیتهای مزیتدار از منظر ارزشافزوده در استان لرستان از طریق شاخص مورد نظر، به مقایسه و تحلیل یافته های این تحقیق و جهتگیریهای آمایش سرزمین در این استان بپردازد تا میزان انحراف از واقعیتهای موجود اقتصادی استان و راهبردهای مشخص شده برای توسعه منطقه، تعیین گردد.
۱-۲ حدود پژوهش
در این تحقیق به بررسی مزیت نسبی ارزش افزودهای بخشهای اقتصادی استان لرستان در برنامههای سوم (سالهای ۸۳-۱۳۷۹) و چهارم توسعه (سالهای ۸۸-۱۳۸۴) به تفکیک پرداخته می‌شود. در ادامه به مقایسه جهتگیرهای آمایش سرزمین در استان لرستان با مزیتهای موجود در این استان پرداخته خواهد شد.
۱-۳ سؤالهای پژوهش
۱- وضعیت استان لرستان در بخشها و فعالیتهای مختلف اقتصادی ازلحاظ مزیت نسبی ارزش افزوده چگونه بوده است؟
۲- آیا مزیت نسبی ارزش افزودهای بخشهای اقتصادی استان لرستان با برنامه‌ریزی آمایش سرزمین طی سالهای مورد نظر انطباق داشته است؟
۳- آیا جهت‌گیری برنامههای آمایش سرزمین در استان لرستان با مزیت نسبی کل بخشهای استان سازگار است؟
۱-۴ فرضیه های پژوهش
بین مزیت نسبی ارزش‌افزوده‌ای بخشهای اقتصادی استان لرستان و جهتگیریهای سند توسعه آمایش سرزمین در این استان سازگاری وجود دارد.
۱-۵ اهداف پژوهش
