D2 B1
R4
D4 B2
R4
D4 B3
R4
D4 B0
R4
D4 B1
R3
D3 B0
R4
D3 B1
R4
D3 B2
R4
D3 B3
R= تکرار D= تاریخ کاشت B- بُر
شکل ۳- ۲ نقشهی کلی طرح آزمایشی
۳-۴-۲ تیمارهای آزمایشی و نحوه اعمال آنها
در این آزمایش تاریخ کاشت شامل: ۲۷ آبان (D1)، ۱۲ آذر (D2)، ۲۶ آذر (D3)، ۹ دی (D4) بهعنوان فاکتور اصلی و مصرف کود بُر صفر (B0)،۱۰ کیلوگرم در هکتار به روش خاک کاربرد (B1) و محلولپاشی با نسبت سه گرم در هزار میلی لیتر آب در مراحل رُزت (B2) و غنچهدهی (B3) در نظر گرفته شدند. بُر مورد نیاز در این آزمایش از منبع اسید بُریک با حدود ۱۷ درصد بُر خالص تأمین و مصرف گردید. کود بُر مصرفی خاک کاربرد قبل از کاشت با خاک در کرتهای مورد بررسی مخلوط گردید. محلولپاشی در اوایل صبح با بهره گرفتن از پمپ دستی انجام شد.
۳-۴-۳ هیبرید مورد آزمایش
هیبرید هایولا ۴۰۱ که از ارقام زودرس است جهت کشت انتخاب شد (شکل ۳-۳). این هیبرید دارای رشد اولیه سریع، برگهای پهن، ارتفاع مناسب، دارای تعداد خورجین زیاد و عملکرد بالاست وسازگاری خوبی با منطقه دارد. علت برتری ارقام زودرس در منطقه این است که عمدتاً افزایش دما در مرحله پایانی رشد رسیدگی ارقام دیررس را با مشکل مواجه می کند (عزیز کریمی و سید احمدی، ۱۳۸۲).
شکل ۳-۳ بذر کلزا هیبرید هایولا ۴۰۱
۳-۵ عملیات زراعی
۳-۵-۱ آماده سازی زمین و پیاده کردن نقشه طرح
ابتدا بهمنظور تحریک سبز شدن علفهای هرز و تأمین رطوبت مورد نیاز برای عملیات شخم، قبل از انجام عملیات خاکورزی یک آبیاری تقریبا سنگین در تاریخ (۱۵/۷/۹۲) انجام شد. پس از کاهش میزان رطوبت توسط گاوآهن برگرداندار زمین شخم زده شد و سپس بهمنظور خرد کردن کلوخهها زمین در دو نوبت و به صورت عمود برهم دیسک زده شد. پس از دیسک اول، فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل به میزان ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار به طور یکنواخت پخش شد و با دیسک دوم به زیر خاک انتقال یافت. سپس کرتها با مرزبند و نهرها با بهره گرفتن از نهرکن احداث گردیدند (شکل ۳-۴).
شکل ۳-۴ تهیه زمین
۳-۵-۲ عملیات کاشت
ابتدا میزان بذر مورد نیاز سه برابر تراکم مطلوب (۷۰ بوته در متر مربع) با توجه به وزن هزار دانه،درصد خلوص و درصد جوانه زنی برای هر خط کشت محاسبه شد. با توجه به اینکه کشت به صورت مسطح بود جهت کشت بذور به کمک شیار بازکن به فاصلهی ۲۰ سانتیمتر و عمق ۲ سانتیمتر ایجاد شد. سپس بذور به طور یکنواخت درون شیارها پخش شد و با خاک پوشیده شدند. پس از اتمام این عملیات آبیاری انجام شد. زمان انجام اولین آبیاری به عنوان اولین تاریخ کاشت در نظر گرفته شد.
۳-۵-۳ عملیات داشت
در فاصله زمانی تاریخ کاشت اول تا برداشت، عملیات مختلف داشت شامل آبیاری، تنک کردن، تنظیم فاصله بوتهها و پخش کود سرک انجام شد. آبیاری اول مزرعه بلافاصله پس از کشت انجام شد. آبیاریهای بعدی بر اساس نیاز گیاه انجام گرفت. کود نیتروژن (از منبع اوره) به میزان ۴۰۰ کیلوگرم اوره در هکتار در سه مرتبه )یک سوم پس از سبز شدن گیاهچهها بر روی خاک، یک سوم در مرحله ۳ تا ۴ برگی و پس از عملیات تنک و یک سوم در آغاز رشد طولی ساقه) به کار برده شد. توزیع کود سرک به صورت محلول در آب آبیاری انجام شد، بدین صورت که پس از آبیاری و ساکن شدن آب، کود درون آب پاشیده شد. جهت کاهش رقابت درون گونه ای در مرحله ۳ برگی بوته های اضافه تنک شد. همچنین کنترل علف هرز در ۳ نوبت و در مراحل ۴ برگی، ۸برگی و قبل از گلدهی به صورت وجین دستی انجام گرفت.
۳-۵-۴ برداشت
عملیات برداشت در تاریخ ۲۲ فروردین تا اوایل اردیبهشت به صورت دستی و با داس از فاصله ۴ تا ۵ سانتیمتری سطح زمین انجام شد (شکل ۳-۵). سطح برداشت هر کرت معادل ۲/۰ متر مربع بود که از خطوط مربوط به عملکرد به طول ۵/۰ متر پس از حذف نیم متر از بالا و پایین به عنوان حاشیه برداشت شد.
شکل ۳-۵ برداشت
۳-۶ اندازه گیری صفات مورد بررسی
۳-۶-۱ عملکرد و اجزای عملکرد
بلافاصله پس از برداشت نمونهها از خطوط مربوط به عملکرد نهایی وزن آنها ثبت شد. هم زمان با نمونهبرداری نیز جهت تعیین رطوبت ۵ بوته در آون قرار داده شد و عملکرد بیولوژیک محاسبه گردید. پس از آن نمونههای مربوط به هر واحد آزمایشی به طور جداگانه جدا و بوجاری شدند و عملکرد اقتصادی بدست آمد. لازم به ذکر است که عملکرد دانه با رطوبت ۹ درصد محاسبه شد.
جهت تعیین اجزای عملکرد از کل بوته های برداشت شده ۱۰ بوته به تصادف انتخاب شد. سپس به ترتیب ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، قطر ساقه، تعداد خورجین در بوته و طول خورجین اندازه گیری شد. برای تعیین وزن هزار دانه دو نمونه ۵۰۰ تایی از بذور هر یک از کرتها شمارش و وزن گردید و بر اساس آن وزن هزار دانه محاسبه شد و پس از اطمینان از کمتر بودن انحراف معیار از ۴ درصد صحت آن تایید شد. بهمنظور تعیین تعداد دانه در خورجین وزن بذور خورجینهای ۱۰ بوته بهدست آمد و با توجه به وزن هزار دانه و تعداد کل خورجین ۱۰ بوته و بستن تناسب بین آنها تعداد دانه در خورجین محاسبه گردید.
۳-۶-۲ صفات فیزیولوژیک
۳-۶-۲-۱ شاخص سطح برگ در مرحله ۵۰ درصد گلدهی
برای تعیین شاخص سطح برگ از خطوط نمونه، از میان برگهای ۵ بوته، بعد از جدا نمودن برگها به طور تصادفی از طریق روش دیسکبرداری و استفاده از نسبت سطح به وزن سطح آنها محاسبه گردید.
۳-۶-۲-۲ پایداری غشاء سلول
اندازه گیری پایداری غشاء سلول (میزان نشت الکترولیتها) در ۵۰ درصد گلدهی به روش لوتس[۶۰]و همکاران (۱۹۹۶) و با بهره گرفتن از دستگاه اندازه گیری هدایت الکتریکی تعیین شد. بدینترتیب که نمونههای تهیه شده از جوانترین برگ توسعه یافته به آزمایشگاه انتقال و از هر کدام به وسیله پانچ دیسکهای دایرهای و با قطر نیم سانتیمتر تهیه شد. قطعات حاصل پس از آنکه سه مرتبه با آب مقطر شسته شدند به لولههای آزمایشی حاوی ۱۰ میلیلیتر آب مقطر انتقال یافتند. این نمونهها در دمای آزمایشگاه (۲۵درجه سانتی گراد) بر روی شیکر با ۱۰۰ دور در دقیقه برای مدت ۲۴ ساعت قرار داده شدند وEC1 با بهره گرفتن از دستگاه هدایت الکتریکی تعیین گردید (شکل ۳-۶). سپس نمونهها در اتوکلاو و با دمای ۱۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۲۰ دقیقه قرار گرفتند و EC2اندازه گیری و میزان نشت الکترولیتها با بهره گرفتن از رابطه EC1/ EC2تعیین شد. شاخص پایداری غشاء از رابطه ۳-۱ محاسبه میگردد.