زیرمعیارهای معیار رهبری
۱a. رهبران ماموریت، چشم انداز، ارزش‏ها و اصول اخلاقی را ایجاد کرده و خود نقش الگو را ایفا می‏کنند.
۱b. رهبران بهبود سیستم مدیریت و عملکرد سازمان را تعریف، پایش و بازنگری نموده و آنرا پیش می‏برند.
۱c. رهبران با ذی‏نفعان بیرونی در تعامل می‏باشند.
۱d. رهبران فرهنگ تعالی را با همراهی کارکنان سازمان، تقویت می‏کنند.
۱e. رهبران از انعطاف‏پذیری سازمان اطمینان حاصل نموده و تحول را به صورت اثربخش، مدیریت می‏ نمایند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۳).
۱a. رهبران ماموریت، چشم انداز، ارزش‏ها و اصول اخلاقی را ایجاد کرده و خود نقش الگو را ایفا می‏کنند.
برای مثال رهبران در سازمان‏های متعالی:

با تعریف و درمیان گذاردن یک مقصود اصلی که مبنایی را برای چشم‏انداز کلی، ماموریت، ارزش‏ها، اصول اخلاقی و رفتار سازمانی فراهم می‏کند، آینده سازمان را تضمین می‏کنند.
حامی ارزش‏های سازمان هستند و در درستی، مسئولیت اجتماعی و رفتار اخلاقی در درون و بیرون سازمان الگو بوده و شهرت سازمان را توسعه داده و تقویت می‏کنند.
جهت‏گیری و تمرکز استراتژیک روشنی را تعیین نموده و آن را در میان می‏گذارند؛ آنها کارکنان خود را متحد می‏کنند تا در مأموریت، چشم انداز و اهداف سازمانی سهیم شده و به آن دست یابند.
یک فرهنگ رهبری مشترک را برای سازمان ایجاد و حمایت کرده و اثربخشی رفتارهای شخصی رهبری را بازنگری نموده و بهبود می‏دهند.
۱b. رهبران بهبود سیستم مدیریت و عملکرد سازمان را تعریف، پایش و بازنگری نموده و آنرا پیش می‏برند.
برای مثال رهبران در سازمان‏های متعالی:
مجموعه‏ای متوازن از نتایج برای بازنگری میزان پیشرفت تعریف و استفاده کرده، تصویری از اولویت‏های کوتاه‏مدت و بلندمدت ارائه می‏دهند و انتظارات ذی‏نفعان کلیدی خود را مدیریت می‏کنند.
قابلیت‏های اساسی سازمان را درک نموده و توسعه می‏دهند.
مجموعه‏ نتایج حاصله را به منظور بهبود عملکرد آتی و ارائه منافع پایداری برای تمامی ذی‏نفعانشان، ارزیابی می‏کنند.
تصمیمات را بر مبنای اطلاعات واقعی قابل اعتماد اخذ نموده و از تمامی دانش در‏‏ دسترس برای تفسیر عملکرد فعلی و پیش‏بینی شده فرایندهای مربوطه، استفاده می‏ نمایند.
ساز‏ و‏ کارهای اثربخش را برای درک سناریوهای آینده و مدیریت ریسک استراتژیک، عملیاتی و مالی، بطور مؤثر اتخاذ می‏ نمایند تا سطوح بالایی از اعتماد ذی‏نفعان را جلب کنند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۴-۲۳).
۱c. رهبران با ذی‏نفعان بیرونی در تعامل می‏باشند.
برای مثال رهبران در سازمان های متعالی :
رویکردهایی را برای درک، پیش‏بینی و پاسخگویی به نیازها و انتظارات متفاوت ذی‏نفعان کلیدی خود به کار می‏گیرند.
ارزش‏های مشترک، پاسخگویی، اخلاقیات و فرهنگی از صداقت و گشودگی در سراسر زنجیره ارزش ایجاد می‏کنند.
عموماً در قبال ذی‏نفعان و جامعه نسبت به عملکرد خود شفاف و پاسخگو هستند و از اینکه کارکنان آنها با اخلاق، مسئولیت و صداقت عمل می‏کنند، اطمینان حاصل می‏کنند.
از شفافیت گزارش مالی و غیرمالی به ذی‏نفعان مرتبط از جمله نهادهای حاکمیتی مرتبط هم‏راستا با انتظارات آن‏ها، اطمینان حاصل می‏ نمایند.
ذی‏نفعان خود را به مشارکت در فعالیت‏هایی که به جامعه بزرگتری کمک می‏نماید، تشویق می‏کنند.
۱d. رهبران فرهنگ تعالی را با همراهی کارکنان سازمان، تقویت می‏کنند.
برای مثال رهبران در سازمان های متعالی :
الهام‏بخش کارکنان هستند و فرهنگ مشارکت، مالکیت ] تعلق سازمانی [، توانمندسازی، بهبود و پاسخگویی از طریق اقدامات، رفتارها و تجاربشان ایجاد می‏ نمایند.
می‏دانند که مزیت پایدار، در گرو توانایی‏شان در یادگیری سریع و پاسخگویی چابک در مواقع لزوم است.
از کارکنان در سرتاسر سازمان در جهت دستیابی به برنامه‏ها و اهداف میان‏مدت و کوتاه‏مدت‏شان حمایت می‏کنند.
از تلاش‏ها و موفقیت و کامیابی آنان به موقع و مناسب قدردانی می‏کنند.
فرهنگی را ترویج می‏ نمایند که از خلق ایده‏ها و روش‏های جدید، تفکر برای ترغیب نوآوری و توسعه سازمانی را حمایت کند.
گوناگونی ] کارکنانی [ و فرصتهای برابر را ترویج و تشویق می‏ نمایند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۲۶-۲۴).
۱e. رهبران از انعطاف‏پذیری سازمان اطمینان حاصل نموده و تحول را به صورت اثربخش، مدیریت می‏ نمایند.
برای مثال رهبران در سازمان‏های متعالی :
منعطف هستند؛ توانایی‏های خویش را برای اخذ تصمیمات مناسب و به موقع بر مبنای اطلاعات در دسترس، تجارب و دانش قبلی با در نظر گرفتن پبامدهای بالقوه‏شان نشان می‏دهند.
به هنگام ایجاد توازن بین الزاماتی که برخی اوقات با هم در تعارض هستند “ مردم، محیط‏زیست و سود ” را به عنوان مرجع مورد توجه قرار می‏دهند.
مشارکت و حمایت و همکاری ذی‏نفعان مرتبط را برای تغییرات ضروری جهت حصول اطمینان از موفقیت پایدار سازمان، جلب می‏کنند.
اثربخشی تغییرات را از طریق مدیریت پروژه نظامند و با بهبود فرایندی متمرکز مدیریت می‏کنند.
از یک رویکرد ساختارمند برای خلق و اولویت‏بندی ایده‏های خلاق استفاده می‏کنند.
نویدبخش‏ترین ایده‏ها را آزمایش و اصلاح می‏کنند و منابع را برای تحقق بخشیدن به آنها در برنامه زمانبندی مناسب، تخصیص می‏دهند.
استراتژی