. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۴۵ ↑
. قزوینی، سید محمد کاظم، پیشین، ص ۳۷۲ ↑
. جوادی آملی، عبدالله، سرچشمه اندیشه، ج۲، ص۸۸ ↑
. شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغه، خطبه ص۳۴۳ : دیده‏ها هرگز او را آشکار نمى‏بینند، اما دل‏ها با ایمان درست او را در مى‏یابند.» ↑
. انصاری قراچه داغی تبریزی، محمدعلی، پیشین، ص۳۸۹ ↑
. انعام/ ۱۰۳ : «چشم­ها او را درنمى‏یابند» ↑
. اعراف/ ۱۴۳ : «و چون موسى به میعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا، خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم.» فرمود: «هرگز مرا نخواهى دید». ↑
. شوری/ ۱۱ : «چیزى مانند او نیست». ↑
. انعام/ ۱۰۰: «و براى خدا شریکانى از جن قرار دادند، با این­که خدا آن­ها را خلق کرده است. و براى او، بى هیچ دانشى، پسران و دخترانى تراشیدند. او پاک و برتر است از آن­چه وصف مى‏کنند.» ↑
. انبیاء/۲۲: « اگر در آن­ها [زمین و آسمان‏] جز خدا، خدایانى [دیگر] وجود داشت، قطعاً [زمین و آسمان‏] تباه مى‏شد. پس منزّه است خدا، پروردگار عرش، از آن­چه وصف مى‏کنند.» ↑
. صافات/۱۵۹ ؛ مؤمنون/۹۱ : « خدا منزّه است از آن­چه در وصف مى‏آورند.» ↑
. صافات/۱۸۰: «منزّه است پروردگار تو، پروردگار شکوهمند، از آن­چه وصف مى‏کنند.» ↑
. زخرف/۸۲: « پروردگار آسمان­ها و زمین [و] پروردگار عرش، از آن­چه وصف مى‏کنند منزّه است» ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۲، ص۵۴     ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص۱۱۰ ؛  فیومى، احمد بن محمد، المصباح المنیرفی غریب الشرح الکبیر، بی­چا، قم، دارالهجره، ۱۴۱۴ق، ج‏۲، ص ۳۸     ↑
. قرشی، سید علی اکبر، پیشین، ج‏۱، ص ۱۷۱     ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۳، ص۲۸۴ ؛ فیومی، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲، ص ۱۲۶  ؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۱۴، ص ۱۶۹؛   مهیار، رضا، پیشین، ص۲۰     ↑
. مؤمنون/۱۴: «آفرین باد بر خدا که بهترین آفرینندگان است» ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۴۶ ↑
. جوادی آملی، عبدالله، سرچشمه اندیشه، ج۲، ص ۸۸ و۸۹ ↑
. بقره/۱۱۷: « [او] پدید آورنده آسمان­ها و زمین [است‏]، و چون به کارى اراده فرماید، فقط مى‏گوید: « [موجود] باش» پس [فوراً موجود] مى‏شود» ↑
. یس/۸۲: « چون به چیزى اراده فرماید، کارش این بس که مى‏گوید: «باش» پس [بى‏درنگ‏] موجود مى‏شود.» ↑
. انعام/۱۰۱: « پدیدآورنده آسمان­ها و زمین است. چگونه او را فرزندى باشد، در صورتى که براى او همسرى نبوده، و هر چیزى را آفریده، و اوست که به هر چیزى داناست.» ↑
. ملک/۲۳ : « بگو: «اوست آن کس که شما را پدید آورده و براى شما گوش و دیدگان و دل­ها آفریده است. چه کم سپاس گزارید.» ↑
. یس/ ۷۹و۷۸: « بگو: «همان کسى که نخستین‏بار آن را پدید آورد و اوست که به هر [گونه‏] آفرینشى داناست.» ‏ ↑
. آل عمران/۲۶ :« بگو: «بار خدایا، تویى که فرمانفرمایى هر آن کس را که خواهى، فرمانروایى بخشى و از هر که خواهى، فرمانروایى را باز ستانى و هر که را خواهى، عزت بخشى و هر که را خواهى، خوار گردانى همه خوبیها به دست توست، و تو بر هر چیز توانایى.» ↑
. فرقان/۵۴ : «و پروردگار تو همواره تواناست.» ↑
. بقره/۲۰ و۴۸و۱۰۹: « خدا بر همه چیز تواناست.» ↑
. لفظ قدیر و آیاتی که مشابه این جمله می­باشند در حدود ۴۱ مرتبه در قرآن کریم تکرار شده است. ↑
. انعام/۱۳۶: « و [مشرکان،] براى خدا از آن­چه از کِشت و دام­ها که آفریده است سهمى گذاشتند» ↑
. نحل/۱۳: « و [همچنین‏] آن­چه را در زمین به رنگ­هاى گوناگون براى شما پدید آورد [مسخّر شما ساخت‏]. بى‏تردید، در این [امور] براى مردمى که پند مى‏گیرند نشانه‏اى است.» ↑
. بقره/۲۶۳: «و خداوند بى‏نیاز بردبار است» ↑
. بقره/ ۲۶۷ : «و بدانید که خداوند، بى‏نیاز ستوده [صفات‏] است» ↑
. لقمان/۱۲: « و هر که سپاس بگزارد، تنها براى خود سپاس مى‏گزارد و هر کس کفران کند، در حقیقت، خدا بى‏نیاز ستوده است.» ↑
. تغابن/۶: «آنان [مى‏] گفتند: «آیا بشرى ما را هدایت مى‏کند؟» پس کافر شدند و روى گردانیدند و خدا بى‏نیازى نمود، و خدا بى‏نیاز ستوده است.» ↑
. آل عمران/ ۹۷: « و هر که کفر ورزد، یقیناً خداوند از جهانیان بى‏نیاز است» ↑
. نمل/۴۰: « و هر کس سپاس گزارد، تنها به سود خویش سپاس مى‏گزارد، و هر کس ناسپاسى کند، بى‏گمان پروردگارم بى‏نیاز و کریم است.» ↑
. زمر/۷: « اگر کفر ورزید، خدا از شما سخت بى‏نیاز است » ↑
. جوادی آملی، عبدالله، تفسیر انسان به انسان، محقق: محمدحسین الهی­زاده، پنجم، اسراء، قم، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۱ ↑
. قزوینی، سید محمد کاظم، پیشین، ص ۳۷۵ ↑
. بقره/ ۱۱۷ ↑
. میرباقری، سید محسن، سیمای انسان مختار در قرآن، اول، ناشر محمد، تهران ۱۳۸۵ش،ص ۹۵ ↑
. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج‏۱، ص ۱۵۰، باب مشیت واراده: ابی بصیر می‌گوید: به امام صادق عرض کردم آیا خداوند خواست و اراده کرد و تقدیر نمود و حکم کرد؟ فرمود: بله، گفتم: و دوست هم داشت؟ فرمود: خیر. گفتم: چگونه می‌شود که بخواهد و اراده کند و تقدیر نماید و حکم کند اما دوست نداشته باشد؟! فرمود: برای ما مطلب این­چنین روشن گشته است.» ↑

. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج‏۱، ص ۱۵۰، باب مشیت واراده ↑
. آل عمران/۲۶ ↑
. انسان/۳۰ ؛ تکویر/۲۹: «و تا خدا نخواهد، [شما] نخواهید خواست» ↑
. انعام/۱۰۷: « و اگر خدا مى‏خواست آنان شرک نمى‏آوردند، و ما تو را بر ایشان نگهبان نکرده‏ایم، و تو وکیل آنان نیستى» ↑
. اعراف/۱۸۸: بگو: «جز آن­چه خدا بخواهد، براى خودم اختیار سود و زیانى ندارم» ↑
. توبه/۲۸: « پس به زودى خدا- اگر بخواهد- شما را به فضل خویش بى‏نیاز مى‏گرداند، که خدا داناى حکیم است» ↑
. آل عمران/۶: « اوست کسى که شما را آن گونه که مى‏خواهد در رحم­ها صورتگرى مى‏کند.» ↑
. اعراف/۱۱: « و در حقیقت، شما را خلق کردیم، سپس به صورتگرى شما پرداختیم» ↑