Howard-Johnston, 2010, 16-35. ↑
- Theophanes, The chronicle of Theophanes the confessor, translated by Cyril Mango and Roger Scott, New York: oxford university press, 1997. ↑
- Maurice’s Strategikon, Handbook of Byzantine military strategy, translated by George Dennis, Philadelphia: university of Pennsylvania press, 1984. ↑
- Sebeos, The Armenian History attributed to Sebeos, translation and commentary by R. W. Thomson and others, Liverpool: Liverpool university press, 1999. ↑
- James Howard-Johnston, »Sebeos«, Encycleopedia Iranica in http://www.iranicaonline.org/articles/sebeos. Last updated May 18, 2010. ↑
- Movsex Dasxurantci, The history of the Caucasian Albanians, tr. C. J. F. Dowsett, London: Oxford University Press, 1961. ↑
- Khuzistan chronicle, translated by M. Greatrex, in Geoffry Greatrex and Samuel N.c.Lieu, The Roman Eastern Frontier and the Persian wars, London and New York: Routledge, 2002. ↑
- Brock, Sebastian P., »Guidi’s Chronicle«, in Encycleopedia Iranica, ed. E. Yarshater, London, etc., Vol. XI, 383. ↑
- Dionysius of Tel-Mahre ↑
- Chronicle of AD 1234, in The Seventh Century in the West-Syrian Chronicles, translation and commentary by Andrew Palmer Liverpool: Liverpool University Press, 1993. ↑
- Agapius, Kitab Al-Unvan, ed. and tr. A. Vasiliev, in patrologia orientalis, Paris: Librairie deparis, Vol 8, 1912. ↑
- پیگولفسکایا، ۱۳۹۱، ۵۸٫ ↑
- Hoyland, R. G., Theophilus of Edessa’s Chronicle, Liverpool: Liverpool University Press, 2011. ↑
- In: The Seventh Century in the West-Syrian Chronicles, translation and commentary by Andrew Palmer Liverpool: Liverpool University Press, 1993. ↑
- James of Edessa, The Chronological Canon of James of Edessa, tr. E.W. Brooks, Deutschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft, ۵۳ (۱۸۹۹): ۲۶۱–۳۲۷٫ ↑
-The Chronicle of Zuqnin Parts III and IV, translation and introduction by Amir Harrak, Toronto: Pontifical Institute of Mediaeval Studies, 1999. ↑
- Historie Nestorienne, edited by A. Scller, in patrologia orientalis, paris: Librairie deparis, Vol 13, 1919. ↑
- برای اطلاعات بیش­تر درباره این منبع نک به:

Howard-Johnston, 2010, 324-331. ↑
- برای نمونه نک به:
Bowersock, G., w., Empires in collision in late antiquity, Massachusetts: Brandeis University Press, 2012. ↑
- فردوسی، دفتر هفتم، ص ۴۶۸_۴۶۷٫ ↑
- Asparapet ↑
- بر طبق گزارش های ارمنی آناک، شاه خسرو (پدر تیرداد) را در نیمه دوم قرن سوم کشت. سپس از اینکه خودش به این خاطر کشته شد یکی از پسرانش به ایران برگردانده شد. ↑
- Sebeos, 1999, 14. ↑
-Theophylact Simocatta, 1986, 99. ↑
- پیگولفسکایا، ۱۳۹۱، ص ۹۲٫ ↑
- نولدکه، تئودور، تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان، ترجمه ی عباس زریاب، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۷۸، چاپ دوم، ص ۲۸۸٫ ↑
- Khuzistan chronicle, 2002, 229. ↑
- Evagrius, 2000, 308. ↑
- Shahbazi, ۱۹۸۲٫ ↑
- برای مطالعه درباره سرگذشت بهرام در سایر منابع فارسی و عربی نک به:
زرین­کوب، روزبه، «بهرام چوبین»، دایره المعارف بزرگ اسلامی، جلد ۱۳، تهران: ۱۳۸۳٫ ↑
- فردوسی، دفتر هفتم، ص ۴۹۸٫ ↑
فردوسی، ، دفتر هفتم، ص ۵۴۰_۵۳۸٫ ↑
- تئوفیلاکت گاهی ایرانیان را با واژه های پارسی، مادی، اشکانی، بابلی و بربر معرفی می کند و تفاوتی میان اینها قائل نمی گردد. ویتبی معتقد است که شاید این شخص سفیری ایرانی در دربار هراکلیوس در قسطنطنیه بوده است. نک به:
Theophylact Simocatta, 1986, 107. ↑
- Rhazakene. ↑
- در روایت تئوفیلاکت Hormisdus. ↑
- مهران. ↑
- ویتبی بعید می داند که این سنت از زمان داریوش به جا مانده باشد، و آن را در راستای تلاش ساسانیان برای اتصال خود به هخامنشیان تصور می کند. نک به همان. ↑
- Crarigbedum. ↑
- برای این القاب نگاه کنید به:
Chaumont, M.L., chiliarque et curopalate a;a cour des sassanides, Iranica Antiqua, 10 (1973), 157_165.
شهبازی آن را چیزی نزدیک به فرمانده­ی نگهبانان شاهی می داند نک به:
شهبازی، ۱۳۸۹، ص۵۸۳٫ ↑
- Theophylact Simocatta, 1986, 102. ↑