آلل
فاصلهی زایش (روز)
شمار روزهای باز
فاصلهی بین زایش تا اولین فحلی(روز)
تولید شیر (کیلوگرم)
شمار تلقیح به ازای هر آبستنی
A
n.s(12)5/5-
n.s(9/8)5/0-
n.s(8)8
n.s(291)174-
n.s(17/0)2/0
n.s معنی دار نیست( ۰۵/۰< P)
فصل پنجم
بحث
تفاوت در توالی نوکلئوتیدها در بخش ساختمانی یا توالی تنظیم کننده ژن هورمون رشد و گیرندهی آن ممکن است، مستقیم یا نامستقیم بر صفات تولیدی و تولیدمثلی موثر باشد. جابجایی، حذف یا اضافه شدن می تواند باعث ایجاد چندریختی شود. نشانگرهای RFLP میتوانند در پیرایش RNA[29]، پایداری و ثبات RNA، نرخ رونویسی یا توالی اسیدآمینههای رمز شده توسط ژن، تغییر ایجاد کنند. چندریختی AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد اولین بار توسط لوسی شناسایی شد (Lucy, 1993b). در این چندریختی اسیدآمینهی لوسین با والین جایگزین می شود که از نظر میل ترکیبی با گیرندهی خود، تفاوت دارند. تغییر در میل ترکیبی هورمون رشد با گیرندهی آن، بر عملکرد آن بر سلولهای هدف اثر می گذارد. تغییر در توالی ژن گیرندهی هورمون رشد، نیز می تواند بر اثرگذاری هورمون رشد بر سلولها موثر باشد. در چندریختی AluI در جایگاه ۱۰ ژن گیرندهی هورمون رشد اسیدآمینهی سرین در بخش داخل سلولی گیرنده، با اسیدآمینهی گلایسین جایگزین می شود.
در این پژوهش، با بهره گرفتن از روش PCR-RFLP چندریختیهای AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد و جایگاه ۱۰ ژن گیرندهی هورمون رشد شناسایی شدند. برای جایگاه ۵ هورمون رشد دو ژنوتیپ LL و LV شناسایی شدند. طبق گزارش لوسی (Lucy, 1993b) آلل L در نژادهای بزرگ گاو شیری مانند هلشتاین و براونسویس بیشتر دیده شده است و فراوانی آلل V در نژادهای کوچک مانند جرسی بیشتر است. علت این تفاوت ممکن است با رشد و اندازه بدن در هنگام بلوغ همراه باشد.
فراوانیهای اللی چندریختیALuI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد برای آلل L برابر با ۶۹ درصد و مشابه گزارش گروچوفسکی و همکاران (Grochowska et al., 2001) بود. فراوانی اللی چندریختی AluI برای جایگاه ۱۰ گیرندهی هورمون رشد برای آلل A برابر با ۶۴ درصد بود.
چند ریختی AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد با سختزایی همراهی معنیدار داشت. با توجه به اینکه در واکاوی رگرسیون لجستیک، آلل L به عنوان الل مرجع در نظر گرفته شد، نتیجه به دست آمده نشان میدهد که حضور آلل V باعث کاهش سختزایی می شود. پژوهشها نشان میدهد که غلظت هورمون رشد در بدن مادر می تواند به طور نامستقیم بر اندازه بدن نوزاد تاثیرگذار باشد. هورمون رشد نمیتواند از جفت عبور کند (Fholenhag et al., 1994) اما با افزایش هورمون رشد در بدن مادر، گلوکز خون مادر افزایش مییابد و این گلوکز از طریق جفت وارد جریان خون جنین می شود و غلظت گلوکز خون جنین افزایش مییابد. با افزایش گلوکز خون جنین، تراوش انسولین از سلولهای جگر جنین افزایش مییابد و جذب سلولی گلوکز بیشتر می شود و درپی آن اندازه بدن جنین بزرگتر خواهد شد. والاس و همکاران (Wallace et al., 2006) گزارش کردند که با تزریق هورمون رشد به میش، در ماههای آخر آبستنی وزن بره های متولد شده افزایش یافت. بنابراین ممکن است اسیدآمینهی والین با اثر بر آزادسازی هورمون رشد بر سختزایی اثر بگذارد. شله و همکاران (Schlee et al., 1994) گزارش کردند که آلل L نسبت به آلل V آزادسازی هورمون رشد در خون را بیشتر می کند. از طرف دیگر، با توجه با اینکه اسیدآمینهی شماره ۱۲۷ در هورمون رشد در انتهای سومین مارپیچ آلفا قرار دارد (Abdel-Meguid et al., 1987). طبق گزارش استون و همکاران (Aston et al., 1991)، قطعات اسیدآمینه ۱۲۰-۱۴۰ در هورمون رشد در بخش اتصال به گیرنده قرار ندارند اما میتوانند بر برهمکنش بین ۴ مارپیچ آلفا در این هورمون اثر بگذارند و میل ترکیبی هورمون رشد با گیرنده را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به این گزارش اسیدآمینه والین می تواند بر میل ترکیبی هورمون رشد بر گیرنده یا پروتئین حمل کننده خود در خون (GHBP[30]) اثر داشته باشد و به دنبال آن اثر هورمون رشد بر سلولهای بدن مادر را کاهش دهد.
مقایسه میانگینهای حداقل مربعات ژنوتیپهای LV و LL برای صفات مورد مطالعه نشان داد که چندریختی AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد، همراهی معنیدار با تولید شیر، فاصلهی زایش، مردهزایی، دوقلوزایی، شمار روزهای باز، شمار تلقیح به ازای هر آبستنی و فاصله بین زایش تا اولین فحلی نداشت. یافته های مشابهی توسط برخی پژوهشگران دیگر ارائه شده است. برای نمونه در سه پژوهش نشان داده شد که چندریختی AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد همراهی معنیدار با ارزش اصلاحی تولید شیر، آزادسازی هورمون رشد در خون و تولید شیر ندارد Yao et al., 1996; Sørensen et al., 2002; Balogh et al., 2009)). اما بر خلاف این یافته ها، برخی پژوهشگران گزارش کردند که چندریختی AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد در گاو هلشتاین با تولید شیر، چربی و پروتئین همراهی دارد (Lucy, 1993b; Shariflou et al., 2000; Dybus, 2002 ).
از دلایل احتمالی ناسازگاری بین نتایج میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
صفات تولیدی و تولید مثلی تحت تاثیر محیط و تغذیه هستند، به ویژه صفات تولیدمثلی که وراثتپذیری پایینی دارند و مدیریت گله و تغذیه بر آن تاثیر زیادی دارد. از طرف دیگر، پژوهشها نشان داده است که در داخل ژن هورمون رشد و نزدیک آن چندریختیهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند بر میلترکیبی فاکتورهای رونویسی اثر بگذارد (Park and Roe, 1996).
در بررسی چندریختی AluI در جایگاه ۱۰ ژن گیرنده هورمون رشد، ژنوتیپهای AA و AG شناسایی شدند و ژنوتیپ GG دیده نشد. در مقایسه میانگینهای حداقل مربعات ژنوتیپهای AA و AG تفاوت معنیداری بین تولید شیر و صفات تولیدمثلی در دو ژنوتیپ دیده نشد. وارویو و همکاران (Varvio et al., 2008) گزارش کردند که این چندریختی بر تولید شیر و ترکیبات آن اثر معنیدار نداشت. کاوکس (Kovacs, 2006) نیز گزارشکرد که این چندریختی با فاصلهی زایش همراهی نداشت. اما برخی پژوهشگران گزارش کردند که این چندریختی با تولید شیر همراهی معنیدار دارد (Hradecká et al., 2008; Oleński et al., 2010).
علت احتمالی تفاوت در یافتههای پژوهشهای مختلف می تواند به دلیل حضور ژنهای در نزدیکی ژن گیرندهی هورمون رشد باشد که بر بیان آن و شکل گیری ساختمان گیرنده و گامهی انتقال پیام به دورن سلول تاثیر بگذارند. افزون بر این، پدیده های اپیژنتیک نیز میتوانند بر بیان ژن موثر باشند.
نتیجه گیری
یافتههای این پژوهش نشان داد که چندریختیهای AluI در جایگاه ۵ ژن هورمون رشد و جایگاه ۱۰ ژن گیرنده هورمون رشد با تولید شیر و صفات تولیدمثلی همراهی معنیدار ندارد. اما به پژوهشهای بیشتری برای نتیجه گیری بهتر نیاز است.
پیشنهادها
- بررسی اثر ژنهای دیگر بر این جایگاه نیز به صورت همزمان
- بررسی اثر چندریختیهای دیگر در ژن هورمون رشد بر این جایگاه به صورت همزمان
فهرست منابع
Abdel-Meguid, S.S., Shieh, H.S., Smith, W.W., Dayringer, H.E., Violand, B.N., Bentle, L.A., 1987. Three-dimensional structure of a genetically engineered variant of porcine growth hormone. Proc. Natl. Acad. Sci. USA ۸۴, ۶۴۳۴-۶۴۳۷٫
Aggrey, S.E., Yao, J., Sabour, M.P., Lin, C.Y., Zadworny, D., Hayes, J.F., Kennelly, J.J., 1999. Markers within the regulatory region of the growth hormone receptor gene and their association with milk-related traits in Holsteins. J. Hered. ۹۰, ۱۴۸-۱۵۱٫
Anderson, G., Lapwood, K., Knight, P., Parkinson, T., 2003. The reproductive response of rams to thyroidectomy: mediation by impaired inhibin feedback rather than a change in LH pulsatility. Reproduction ۱۲۶, ۳۵۳-۳۶۴٫
Argetsinger, L.S., Campbell, G.S., Yang, X., Witthuhn, B.A., Silvennoinen, O., Ihle, J.N., Carter-Su, C., 1993. Identification of JAK2 as a growth hormone receptor-associated tyrosine kinase. Cell ۷۴, ۲۳۷-۲۴۴٫
Argetsinger, L.S., Carter-Su, C., 1996. Mechanism of signaling by growth hormone receptor. Physiol. Rev. ۷۶, ۱۰۸۹-۱۱۰۷٫
Argetsinger, L.S., Kouadio, J.L.K., Steen, H., Stensballe, A., Jensen, O.N., Carter-Su, C., 2004. Autophosphorylation of JAK2 on tyrosines 221 and 570 regulates its activity. Mol. Cell. Biol. ۲۴, ۴۹۵۵-۴۹۶۷٫
Arkins, S., Dantzer, R., Kelley, K.W., 1993. Somatolactogens, somatomedins, and immunity. J. Dairy Sci. ۷۶, ۲۴۳۷-۲۴۵۰٫
Asdell, S., 1932. The effect of the injection of hypophyseal extract in advanced lactation. Am. J. Physiol. ۱۰۰, ۱۳۷-۱۴۰٫
Asimov, G., Krouze, N.,1937. The lactogenic preparations from the anterior pituitary and the increase of milk yield in cows. J. Dairy Sci. ۲۰, ۲۸۹-۳۰۶٫
Aston, R., Rathjen, D.A., Holder, A.T., Bender, V., Trigg, T.E., Cowan, K., Edwards, J.A., Cowden, W.B., 1991. Antigenic structure of bovine growth hormone: location of a growth enhancing region. Mol. Immunol. ۲۸, ۴۱-۵۰٫
Bachelot, A., Monget, P., Imbert-Bolloré, P., Coshigano, K., Kopchick, J.J., Kelly, P.A., Binart, N., 2002. Growth hormone is required for ovarian follicular growth. Endocrinology ۱۴۳, ۴۱۰۴-۴۱۱۲٫
Baldwin, R.L., Knapp, J.R., 1993. Recombinant bovine somatotropin’s effects on patterns of nutrient utilization in lactating dairy cows. Am. J. Clin. Nutr. ۵۸, S282-S286.
Balogh, O., Kovacs, K., Kulcsar, M., Gaspardy, A., Zsolnai, A., Katai, L., Pecsi, A., Fesus, L., Butler, W.R., Huszenicza, G., 2009. AluI polymorphism of the bovine growth hormone (GH) gene, resumption of ovarian cyclicity, milk production and loss of body condition at the onset of lactation in dairy cows. Theriogenology ۷۱, ۵۵۳-۵۵۹٫