۱-۵-۳فناوری پسته
به کلیه فناوریهایی اطلاق می شود که به باغداران و پسته کاران ارائه شده است که شامل توزیع نهالها و واریته های اصلاح شده، استفاده از فناوری های نوین مکانیکی، استفاده از پایه و پیوندک، مبارزه های غیر شیمیایی، کاهش قارچ افلاتوکسین در تمام مراحل کاشت، داشت و برداشت محصول از طریق مکانیزه کردن وسایل کاشت، داشت، برداشت و حتی حمل و نقل پسته می باشد .
۱-۶ محدوده تحقیق
محدوده زمانی
این تحقیق به لحاظ زمانی به سال پنج گذشته محدود می گردد به عبارت دیگر داده های مورد نیاز این تحقیق که از شرکت های تولید کشاورزی جمع آوری می شود مربوط به سال های ۱۳۸۵ لغایت ۱۳۹۰ خواهد بود.
محدوده مکانی
محدوده مکانی این تحقیق مربوط به شرکت های تعاونی کشاورزی شهرستان گرمسار می باشد.
محدوده موضوعی تحقیق
این تحقیق به لحاظ موضوعی، عوامل موثر در تولید در تعاونی های کشاورزی شهرستان گرمسار را مورد مطالعه قرار می دهد.
۱-۷ محدودیت های تحقیق
از اهم محدویت های تحقیق حاضر می توانیم به موارد زیر اشاره نماییم :
-
- پایین بودن سواد عده ای از اعضاء هیأت مدیره و کشاورزان حوزه عمل که جامعه آماری تحقیق را تشکیل می دادند.
-
- کمبود منابع اطلاعاتی و نبود سوابق مطالعاتی و تحقیقاتی در زمینه فعالیت شرکت های تعاونی تولید
-
- مشغله زیاد افراد مورد مطالعه که موجب می شود که تا آنها نتوانند به پرسشنامه های تحقیق و اطلاعات درخواستی با دقت لازم پاسخ گویند.
-
- محدودیت زمانی انجام تحقیق؛
-
- کمبود امکانات مالی و خدماتی در حین انجام تحقیق و نیز محدود بودن فرصت فعالیت های میدانی.
فصل دوم
مبانی نظری و پیشینه تحقیق
۲-مقدمه
شرکتهای تعاونی، سازمانهای مشارکتی هستند که نشانه بارز در آنها دخالت دموکراتیک اعضاء در برنامهریزیها و تصمیمگیریهای مربوط به اداره امور شرکت می باشد. اعضاء شرکت تعاونی میبایست درتمام مراحل برنامه ریزی از تصمیمگیری تا اجرا و ارزشیابی فعالیتها دخالت آشکار و داوطلبانه داشته باشند. در واقع این خصیصه عضو مدار بودن برنامههای شرکتهای تعاونی است که مهمترین و اساسیترین هویت، تعاونی بودن آنها محسوب میگردد. (شیخی و ارفعی، ۱۳۸۸ ). در همین وجودی و کارکرد تعاونی های تولید پویش (۱۳۸۴) معتقد است که تعاونیها به دو دلیل برای اجرای برنامههای توسعه در کشورهای جهان سوم مناسباند؛ یکی آنکه با گردآوری پساندازهای اندک مردم، حمایتهای مالی دولت، سرمایه گذاری، تولید، و آموزش اعضا، به ارتقای بهره وری نیروی انسانی کمک می کنند و موجبات افزایش تولید، اشتغال و رشد اقتصادی جامعه را فراهم می سازند، و دیگر آنکه رویکردهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خاص تعاونی ها، که الهام گرفته از اصول و ارزشهای تعاون است، سبب توسعه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و نیز رفع تبعیض و بیعدالتیها در جوامع می شود. (طالب، ۱۳۸۷) نیز بیان می کند که تعاون بزرگترین تأمین کننده منافع و مؤثرترین نظامی است که می توان در مقابل نظام عدم تحرک و جمود ارائه کرد. کانتورو[۱۰] (۲۰۰۶ ) نیز معتقد است که تعاونیها فرصت هایی را به کشاورزان میدهند که واحدهای کوچک تجاری خود را بهبود بخشند. عوامل و متغیر های زیادی در پیشبرد اهداف تعاونی های تولید موثر می باشند فرشادفر در این زمینه انگیزه و وجدان کاری، مدیریت، قانون مداری و نظم، صرفه جویی را در کارکرد تعاونیها موثر میداند (فرشادفر، ۱۳۸۸). مطالعه حاضر در تعاونیهای تولید کشاورزی شهرستان گرمسار را مورد مطالعه قرار میدهد.
حفظ جایگاه ممتاز تعاونی ها در این شهرستان مانند سایر تعاونی های کشور، ما نیازمند نوآوری و خلاقیت و روز آمد کردن روش ها و دانش کشت و کار تولید میباشد. توسعه و گسترش عملکرد شرکتهای تعاونی تولید با شرایط مناسبتر نیازمند شناخت بیشتر متغیرهای دخیل در کلیه مراحل کاشت، داشت، برداشت و پس از برداشت است. تحقیق حاضر در همین رابطه تنظیم گردیده و متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و آموزشی – ترویجی و سایر مؤلفه های تأثیرگذار در توسعه شرکت های تعاونی تولید را مورد بحث قرار میدهد. این فصل از گزارش تحقیق به مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق اختصاص دارد در این فصل تعاون و اهمیت آن، عوامل موثر در توسعه تعاونیها، پذیرش روش های نوین تولید در تعاونی کشاورزی، الگوها و مدلهای نظری پذیرش، پیشینه تحقق از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.
(الف)تعاون
۲-۱تعاون
تعاون یکی از تشکل هایی است که مشارکت و همیاری اقتصادی و اجتماعی جمعی از مردم در دستیابی به اهداف مشترک در آن متجلی می شود. به عبارت دیگر تعاونی تشکلی است سازمان یافته که افراد به طور داوطلبانه و به صورت ارادی، به نظارت دموکراتیک و به منظور تأمین نیاز مشترک، تشکیل می دهند. از جمله اهداف تعاونی ها می توان به جلوگیری از سود برای یک نفر و به زیان دیگری، مشارکت عادلانه در تأمین سرمایه و سود و زیان حاصله از تعاملات اقتصادی در آن اشاره کرد (حسینی نیا،۱۳۸۸: ۱۶).
قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران نیزشرکت تعاونی را چنین تعریف می نماید: شرکت های تعاونی شرکت هایی است که تمام یا حداقل ۵۱% سرمایه به وسیله اعضاء در اختیار شرکت تعاونی قرار می گیرد و وزارت خانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها، شهرداری ها، شورای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می تواند جهت اجرای بند ۲ اصل ۴۳ از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه، مضارعه، مساقات، اجاره، اجاره به شرط تملیک، بیع شرط، فروش اقساطی، صلح، اقدام به کمک در تأمین یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی نمایند بدون آنکه عضو باشند (بنار و دیگران ،۱۳۸۸: ۵۶).
در ماده ۲۴ قانون بخش تعاونی آمده است که دولت موظف است جهت تحقق اهداف مندرج در اصول ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی و افزایش بخش تعاونی در اقتصاد ملی و با رعایت ضرورت و در قالب برنامه رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور، شرایط لازم را برای گسترش کمی و کیفی تعاونی ها به گونه ای که این بخش نقش مؤثرتری در رشد و توسعه اقتصادی داشته باشد را فراهم آورد (همان منبع: ۵۷).
۲-۲تاریخچه تعاونی
ریشه تعاونی در کشورهای غربی ابتدا توسط ژرمن ها به وجود آمده در زبان قدیم آلمانی، تعاونی به معنای سهم داشتن از مرتع و یا دام بوده است. معنا و مفهوم تعاونی در آلمان قدیم در زمانی به وجود آمد که ژرمن ها هنوز زندگی کوچ نشینی و عشایری را می گذراندند و اقتصاد آنها بر دامداری متکی بود. لذا پرورش دام و دامداری ارزش خاصی در زندگی آنان داشت و مراتع متفلق به تمام اعضاء جامعه آنها (ایل- قبیله- فامیل بزرگ و یا گروهی بزرگ) بود. پس از آشنایی و شناخت زراعت به عنوان شیوه ای برای تأمین معاش و استفاده از زمین به عنوان کشت و کار ساکن و مستقر گردیده و این لغت در فرهنگ آنان جای وسیعی را پیدا کرد. بطوریکه اساس و ساختار اولیه برای تغییرات اقتصادی و اجتماعی جامعه آنها گردید. با شروع فعالیت های کشاورزی زمین ها به صورت تعاونی کشت می گردید که تمام افراد جامعه در مراحل تولید و در استفاده تولید نهایی سهم داشتند. در جامعه روستایی ژرمن ها بعدها با پدید آمدن مالکیت خصوصی خانه و مزارع و باغ ها و زمین های کشاورزی تقسیم و به مالکیت افراد در آمد. بعدها در قرون وسطی در آلمان تعاونی هایی بر پایه اصل نیاز گروه هایی از جامعه به وجود آمد، مانند تعاونی های صنفی کاسبان کوچک - کشتی داران – کارگران بنادر و غیره که اعضاء با قسم خوردن و پیمان با یکدیگر در زمان مرگ و فقر یکدیگر را کمک و یاری می نمودند. نیاز همیشه نیروی محرکه اصلی برای تشکیل تعاونی ها بود(نسیمی،۱۳۷۷).
۲-۳تعاونی های سنتی در ایران
مورخین، تشکیل اولین اجتماعات تعاونی را مربوط به هزاران سال قبل از میلاد مسیح
می دانند. نخستین اجتماعات تعاونی در بین کشاورزان و ماهیگیران بیشتر رواج داشته است و همچنین اجتماعاتی وجود داشته اند که مایحتاج زندگی افراد را مشترکاً تهیه می نموده و در اختیار افراد قرار می داده اند ولی در هر حال این اجتماعات تعاونی دارای تشکیلات و سازمان منظم نبوده و تنها دسته های مختلفی از افراد، چه در شهرها و چه در روستاها با هم همکاری متقابل داشته اند (پورافضل، ۱۳۴۷ :۱۲).
تعاون به صورت سنتی خود شامل مجموعه همیاری ها و معاضدت های گروهی از مردم و یا یک جامعه به منظور آسان داشتن معضلات می باشد و به تبع عرف و رسم جاری بدون هیچگونه پایبندی به قانون و مقررات و آئین نامه مصوب و مکتوب از قدیمی ترین ایام تا عصر حاضر و در جوامع شهری و مخصوصاً روستایی جاری بوده است و مظاهر آن در تمام اجتماعات انسانی دیده می شود. تعاونی سنتی شکل خاصی ندارد، متعلق به کسی نیست و حد و مرزی نمی شناسد، مخلوق جامعه و ابزار کار اجتماعات آن است. در ایران قدیم علاوه بر اینکه عده ای از مردم متمکن و خیراندیش برای ایجاد رفاه و آسایش عمومی به یک سلسله اقدامات عمرانی از قبیل ساختن راه، ایجاد پل، کاروان سراها، مساجد، آب انبارها و ابنیه و اماکنی نظیر آنها مبادرت می کرده اند، مردم عادی نیز در اینگونه موارد به نحوی با یکدیگر همکاری کرده اند و اگر سرمایه ای نداشته اند، بازوهای خود را به کار می انداخته اند. آغاز تعاون رسمی در ایران را می توان از حیث عنوان موادی در قانون تجارت سال ۱۳۰۳ شمسی دانست (حسنی، ۱۳۶۳: ۳۴).
بهترین نمونه و طرز همکاری را می توان در میان مردم روستاهای مملکت مشاهده کرد که به صورت یک سنت پسندیده از دوران باستان تاکنون همچنان میان کشاورزان ایرانی متداول بوده و می باشد (کلباسی، ۱۳۷۱: ۳۵). طبقه کشاورز در ایران، مانند بسیاری از مردم جوامع روستائی در گوشه و کنار دنیا اغلب مواقع از قبیل کشت، وجین، آبیاری، برداشت و درو را با کمک یکدیگر انجام می داده اند. این نوع همکاری را زراعت جمعی با حفظ خصوصیات مالکیت و انتفاع فردی از زمین باید نام نهاد که هنوز در میان روستاییان متداول و به مراتب طبیعی تر از فعالیت در قالب شرکت های تعاونی کشاورزی است. این تعاونی های سنتی یکی از انواع برجسته مشارکت در جامعه انسانی و از جمله در جامعه ایران است که به نام های مختلف در مناطق مختلف کشور وجود دارد. از انواع تعاونی های سنتی بنه یا حراثه، واره … را می توان نام برد. در طول سال های اخیر با وقوع دگرگونی های اجتماعی و اقتصادی در ساختار جامعه روستایی بویژه ورود انواع ماشین های کشاورزی و ترویج استفاده از چاه عمیق و نیمه عمیق و استفاده از موتور پمپ ضمن کاهش کار گروهی سنتی و یا تغییر شکل آن باعث ایجاد انواع جدیدی از همیاری و مشارکت در زمینه خرید و نگهداری وسایل موتوری و مبادله آنها گردیده است.
۲-۴تاریخچه تعاونی در ایران
می توان سال ۱۳۱۴ را آغاز فعالیت تعاونی ها در ایران دانست. در این سال دولت به تشکیل نخستین شرکت تعاونی روستایی در منطقه داورآباد گرمسار اقدام کرد. بعدها تعاونی ها در ایران شکل گرفت. شامل تعاونی مصرف، مسکن، تولیدی، اعتبار، صنعتی، بیمه، آموزش و پرورش و… هستند که بخش مهمی از جمعیت کشور را در شهر و روستا در برمی گیرند. مهم ترین زمینه های فعالیت این تعاونی ها صنایع دستی، خدمات، آموزشی، تحقیقاتی، تولید فیلم، امور فرهنگی و ورزشی و انواع فعالیت های تولیدی، فرش، نساجی، پوشاک و بافندگی است. در ماده ۵۲ قانون استخدام کشوری مصوب ۳۱/۳/۴۵ در مورد تعاونی و وظیفه دولت در قبال آنها آمده بود. آیین نامه فوق تحت عنوان آیین نامه نحوه همکاری و کمک دولت به مؤسسات تعاونی و مستخدمین رسمی در ۱۰ ماده و ۳ تبصره در چند بند به تصویب رسید (عارفی،۱۳۷۸). از آغاز تشکیل تعاونی ها در ایران تا سال ۱۳۲۰ جمعاً سه شرکت تعاونی روستائی با عضویت ۱۰۵۰ کشاورز به وجود آمده است. شرکت های مزبور نیز به ادعای منابعی که به بررسی تعاونی ها در این دوره پرداخته اند، مرهون کوشش و توجه آن عده از افرادی است که برای کسب علم و فن به ممالک غربی فرستاده شده و در آنجا با این نوع سازمان های اقتصادی و اجتماعی آشنا گردیده بودند می باشد. در مورد اینکه چطور شده است که مساعی مزبور نتایج درخشانی بدست نداده در یکی از این منابع آمده است «لیکن بیسوادی و آثار و نتایج معنوی آن (شرکت های تعاونی) در میان طبقات پائین جامعه مانع از آن گردید که شرکت های تعاونی بتوانند مراحل رشد و گسترش خود را طی کنند». قابل توجه است که تعاونی با آن قواعدی که برایش وضع کرده بودند مختص جوامع صنعتی و آن هم در دوره ای خاص از عمر آنها بوده است. برای گسترش تعاونی ها بعد از سال ۱۳۲۰ رضاخان وزیر کشور وقت را مأمور کرد که در رأس هیأتی برای تعلیم مأموران و آشنا ساختن مردم به مفهوم قوانین تعاونی به شهرها و روستاهای دور و نزدیک سفر کرده حس مسئولیت جمعی مردم به ویژه طبقات تولید کننده را برانگیزد. اقداماتی نیز از جانب دولت در این مورد صورت می گیرد از جمله توزیع فرآورده های کارخانجات دولتی را به شرکت های تعاونی مصرف واگذار می نمایند. وقوع جنگ دوم جهانی نه تنها برنامه های مزبور بلکه سایر برنامه ها را تحت الشعاع قرارداد. بعد از جنگ جهانی دوم اشاعه تعاونی ها با مشخصاتی که قبلاً ذکر شد از دو سو ادامه پیدا کرد. تعداد تعاونی های تشکیل شده (اعم از صندوق های تعاونی روستایی و تعاونی های مصرف) تا سال ۱۳۳۰ به زحمت به یکصد شرکت می رسید که اکثریت قریب به اتفاق آنها هم فعالیت مؤثر و چشمگیری نداشتند. از یک سو کسانی که از تعاونی های ممالک دیگر دارای سوابق ذهنی بودند برای پاسخگویی به مشکلات بعد از جنگ اقدام به تشکیل تعدادی تعاونی مصرف در سطح شهرها نمودند و از سوی دیگر برخی مؤسسات خارجی در مورد تأسیس و اداره شرک های تعاونی فعالیت هایی در ایران معمول داشتند که به طور مختصر به آنها اشاره خواهد شد. بعد از شهریور سال ۱۳۲۰ از سوی بعضی از کشورها، مخصوصاً آمریکا، هیأت هایی (در ظاهر) برای ارائه کمک های فنی وارد ایران شدند. در برخی از رشته های امور اقتصادی و اجتماعی ایران نیز عملیاتی را شروع نمودند، از جمله در مورد شرکت های تعاونی بوده که به منظور پیدایش و توسعه این نهضت اجتماعی و اقتصادی اقداماتی معمول داشته و کمک های فنیو مالی می نمودند که مهمترین این قبیل مؤسسات فهرست وار به شرح زیر می باشند. لازم بذکر است که این مؤسسات در نهایت اهداف مورد نظر خود را دنبال می کرده اند لکن از جهت این بحث اقدامات این مؤسسات نتایجی را در برداشته است:
۱-مؤسسه های وابسته به سازمان ملل متحد مانند سازمان خواربار جهانی فائو و دفتر بین المللی کار، این مؤسسات بیشتر کمک های فنی و راهنمایی برای پیشرفت نهضت تعاون در ایران معمول داشتند و عده ای از کارشناسان سازمان ملل متحد در زمینه شرکت های تعاونی کشاورزی و شرکت های تعاونی مصرف کارگری وارد ایران شده و در وزارتخانه ها و سازمان های دولتی که در این رشته فعالیت داشتند، تعلیمات و راهنمایی هایی انجام دادند. علاوه بر این با تأمین هزینه عده ای از کارمندان تحصیل کرده، وزارتخانه ها و سازمان های دولتی را برای مطالعه در امور شرکت های تعاونی به کشورهای خارج اعزام نمودند.
۲-هیئت عملیات اقتصادی و عمرانی آمریکا در ایران (اصل چهار) - این سازمان نه تنها کمک های فنی برای پیشرفت نهضت تعاونی می نمود بلکه خودشان به تشکیل تعاونی مصرف کارگری و مصرف شهری و تعاونی های کشاورزی هم مبادرت می ورزیدند و حتی کمک های مالی به این قبیل شرکت ها می نمودند و وسائل کار آنها را فراهم می کردند. اداره هیئت عملیات اقتصادی آمریکا در ایران در سال ۱۳۳۰ همزمان با قوانین و دستورات تقسیم املاک سلطنتی بین کشاورزان تشکیل گردید. وظایف اساسی اداره مزبور ظاهراً عبارت بود از:
الف– مطالعه درباره اوضاع اقتصادی و اجتماعی کارگران و بخصوص کشاورزان در قراء و قصبات
ب– افزایش مبادلات علمی و فنیو کاردانی در رشته های مختلف تقسیم اراضی _ ترویج کشاورزی مطابق روش نوین کشاورزی به منظور بهبود کار و زندگی کشاورزان.
ج– راهنمایی های علمی و فنی برای تشکیل و اداره نمودن شرکت های تعاونی تولید، اعتبار و مصرف روستاها.
د– کمک های مالی طرفین (ایران و آمریکا) در حدود اعتبارات پیش بینی شده و موافقت نامه های تنظیمی برای اجرای برنامه های مورد نظر.
ه- تهیه و تأمین کارشناسان فنی داخلی و خارجی جهت اجرای برنامه های تعاونی بهداشتی و فرهنگی.
و– تأمین عملیات آموزشی و نمایشی در زمینه اصول بین المللی شرکت های تعاونی.