دوسطحی زنجیره تأمینی است که دامنه آن محدود به دو نوع شرکت می‌شود.
در این پایان‏ نامه از شبکه‏های مختلط برای زنجیره‏ی تأمین موردبحث استفاده‌شده است.

فازهای تصمیمی در یک زنجیره‏ی تأمین
مدیریت موفق زنجیره‏ی تأمین، نیازمند تصمیمات مرتبط با جریان اطلاعات، محصول و منابع مالی است. همه‌ی این تصمیمات در سه مقوله یا فاز، بسته به فراوانی هر تصمیم و افق زمانی که یک تصمیم اثرگذار خواهد بود، تقسیم‏بندی می‏شوند. [۱]
الف) فاز راهبردی^[۷]: شرکت‏ها در طول این فاز در مورد نحوه‏ی ساختاردهی زنجیره تصمیم می‏گیرند؛ یعنی اینکه چه فرایندهایی و با چه ترکیبی در هر مرحله انجام شوند. تصمیمات این فاز به تصمیمات استراتژیک زنجیره نیز معروف هستند. این تصمیمات شامل موارد زیر می‏شوند (ملو^[۸] و همکاران ۲۰۰۹). [۸]

• • مکان و ظرفیت تسهیلات تولیدی و انبارداری

• • محصولاتی که باید در مکان‏های مختلف تولید یا ذخیره شوند

• • روش‏های حمل‏ و‏نقل موردنیاز در سکوهای ارسال مختلف

• • نوع سیستم اطلاعاتی موردنیاز

شرکت باید مطمئن شود که اعضای زنجیره، حمایت‌کننده‌ی اهداف راهبردی آن در طول این فاز هستند.
ب) فاز برنامه‏ ریزی^[۹]: در این فاز شرکت‏ها مجموعه‌ای از سیاست‏های عملیاتی را تعریف می‏کنند که عملیات کوتاه‏مدت آن‌ها را پوشش می‏دهند. در این فاز، فرض بر این است که تصمیمات راهبردی تغییر نمی‏کنند. شرکت‌ها فاز برنامه‏ ریزی را با پیش‏بینی تقاضای بازارهای مختلف در سال آتی شروع می‏کنند. برنامه‏ ریزی موارد زیر است (ملو و همکاران،۲۰۰۹): [۵]

• • چه بازارهایی از چه تسهیلاتی تأمین شوند

• • اندازه انباشته‏های موجودی چقدر باشد

• • پیمانکاری ساخت

• • سیاست‏های سفارش و موجودی موردنیاز

• • سیاست‏های مصوب موردنیاز برای تسهیلات پشتیبان در هنگام مواجه‌شدن با کمبود موجودی

• • نحوه و زمان‌بندی ترویج‌های بازاریابی

برنامه‏ ریزی، پارامترهایی را مشخص می‌کند که طی آن‌یک زنجیره برای یک دوره‏ی زمانی معین کار می‏کند. در فاز برنامه‏ ریزی، شرکت‏ها باید عدم قطعیت در تقاضا، نرخ‏های ارز و رقابت در یک دوره‏ی زمانی مربوطه را در تصمیماتشان لحاظ کنند.
ب) فاز عملیاتی^[۱۰]: افق زمانی، معادل روزانه یا هفتگی بوده و شرکت‏ها در این فاز، تصمیمتی در مورد سفارش‌ها خاص مشتریان می‏گیرند. در سطح عملیاتی، ترکیب زنجیره ثابت بوده، سیاست‏های برنامه‏ ریزی نیز از قبل تعریف‌شده هستند. هدف اصلی زنجیره در این فاز، رسیدن به سیاست‏های عملیاتی به بهترین شکل ممکن است. شرکت‏ها در طول این فاز، سفارش‌ها خاص را به موجودی‏ها یا تولید اختصاص داده، تاریخی را برای برآورده سازی سفارش تعیین می‏کنند، فهرست اقلام استخراجی از انبار را تهیه می‏کنند، روش ارسال یک سفارش را مشخص کرده و زمان‌بندی تحویل کامیون‏ها را تعیین و سفارش‌ها لازمه‏ی از سطح بالاتر را صادر می‏کنند. ازآنجایی‌که تصمیمات عملیاتی، کوتاه‏مدت هستند، معمولاً عدم قطعیت کمتری در مورد اطلاعات تقاضا برای آن‌ها وجود دارد. هدف عمده‏ی این فاز عملیاتی، بهره‏گیری از کاهش عدم قطعیت و بهینه ‏سازی عملکرد با توجه به محدودیت‏های اعمال‌شده از طریق سیاست‏های برنامه‏ ریزی است.
در این پایان‏ نامه ترکیبی از فازهای راهبردی و برنامه‏ ریزی برای زنجیره‏ی تأمین موردبحث، در نظر گرفته‌شده است. [۵]
زنجیره‏ی پاسخ‏گو و کارا
هر زنجیره تأمین دارای دو بعد پاسخ‏گویی و کارایی می‏باشد که در ذیل توضیح داده می‌شوند:
پاسخ‏گویی زنجیره، شامل توانایی زنجیره در انجام موارد زیر است (کارلسون^[۱۱] و همکاران، ۲۰۰۵): [۴]
پاسخ به‌اندازه‌ی دسته‏های متفاوت تقاضا

• • برآورده کردن تقاضا در زمان تدارکات کوتاه

• • پاسخ به تنوع زیاد محصولات درخواستی

• • ارائه محصولات نو و متکبرانه

• • ارائه محصولات با سطح خدمت بالا

کارایی زنجیره، شامل هزینه ساخت و تحویل به مشتری است.
بالا بردن سطح پاسخ‏گویی مستلزم صرف هزینه است. شکل ۱-۱ کمترین هزینه ممکن برای رسیدن به سطح مشخص از پاسخ‏گویی را نشان می‏دهد.
شکل ‏۱‑۱- کمترین هزینه ممکن برای رسیدن به سطح مشخص از پاسخ‏گویی [۱].
این کمترین هزینه‌بر پایه فن‏آوری موجود تعریف می‌شود. شرکتی که روی این مرز قرار دارد، می‏تواند تنها با بالا بردن هزینه خود و غیر‏کارا شدن، پاسخ‏گویی خود را افزایش دهد. چنین شرکتی باید مقایسه‌ای^[۱۲] بین کارایی و پاسخ‏گویی انجام دهد. البته شرکت‏هایی که روی این سر حد مرزی هستند، به‌صورت پیوسته فرایندهای خویش را بهبود داده و برای حفظ موقعیت خود، تغییراتی را در فن‏آوری ایجاد می‏کنند. با فرض مقایسه بین هزینه و پاسخ‏گویی، گزینه راهبردی کلیدی برای زنجیره، سطح پاسخ‏گویی است. زنجیره‏ها، از آن‏هایی که بر پاسخ‏گو بودن تکیه‌دارند تا آن‏هایی که به دنبال کارایی باهدف تولید و عرضه محصولات با کمترین هزینه ممکن هستند، تغییر می‏کنند. شکل (۱-۲) طیف پاسخ‏گویی را نشان داده و هر زنجیره در یک نقطه از طیف قرار می‏گیرد.
پاسخ‏گویی
کارایی
بسیار پاسخگو
شرکت دل که کامپیوترهای شخصی متنوع را چند روزه تحویل می‏دهند.
تا حدی پاسخگو
خودروسازانی ه در عرض دو هنفته تعداد زیادی محصول مختلف تحویل می‏دهند.
تا حدودی کارا
سازندهای سنتی پوشاک که زمان تدارک تولید چند هفته‏ای دارند.
بسیار کارا
کارخانجات فولادسازی که زمانبندی تولید از ماه ها قبل با انعطاف‏پذیری کمی تعیین می‏شود.
شکل ‏۱‑۲- طیف پاسخ‏گویی [۱].