. البیهقی،جلیل بن ابی بکر احمد بن حسین بن علی؛ السنن الکبرى، ۹/۲۰۵، اسدالغابه، ج ۴، ص ۲۴٫ ↑
. . ابن الأشعث السجستانی،ابو داود سلیمان، سنن أبی داود، ۳/ ۱۶۹، حدیث ۳۰۴۵٫ ↑
.حرّ عاملى، محمد بن حسن بن على، تفصیل وسائل الشیعه إلى تحصیل مسائل الشریعه،۲۹/ ۲۱، حدیث ۳۵۰۵۱٫ ↑
. النجفی،محمد حسن؛جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام،۲۱/۲۹۴٫ ↑
. حرّ عاملى، محمد بن حسن بن على، تفصیل وسائل الشیعه إلى تحصیل مسائل الشریعه، باب ۱۸، جهاد، حدیث ۱ ↑
. کلینی،محمد بن یعقوب؛ الکافی،۵/۱۰-۱۲،حدیث ۲٫ ↑
. طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الإمامیه،۲/۴۳٫ ↑
. عمیدزنجانی،عباسعلی، اسلام و حقوق ملل،۱۹۸٫ ↑
. حرّ عاملى، محمد بن حسن بن على، تفصیل وسائل الشیعه إلى تحصیل مسائل الشریعه،۳/۵۶۵٫ ↑
. متقی الهندی، علاءالدین علی بن حسام؛ کنزالعمّال فی سنن الاقوال و الافعال،۱/۱۷٫ ↑
. طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الإمامیه،۲/۴۶٫ ↑
. عمیدزنجانی،عباسعلی، حقوق اقلیتها،۱۷۸٫ ↑
. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الأئمه الأطهار۷، ۴۱/۵۶(تاریخ امیرالمؤمنین۷، حدیث ۶، باب ۱۰۵). ↑
. «و حق را برای آنکه شایسته است از نزدیک و دور(خویش و بیگانه)اجراء کن، و در آن شکیبا و(از خدا)پاداش خواه باش اگرچه از به کار بردن حق به خویشان و نزدیکانت برسد هر چه برسد(مثلاً لازم آید که از روی حق یکی از خویشان را قصاص نمائی)و پایان حق را با آنچه بر تو گران(و بر نزدیکان سخت و دشوار)است بنگر که پسندیده و فرخنده است. »فیض الاسلام،ترجمه و شرح نهج البلاغه،نامه۵۳،فراز۷۲٫ ↑
. القرآن الکریم:المائده/۴۲٫ ↑
. القرآن الکریم: المائده /۴۳٫ ↑
. النجفی،محمد حسن؛جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام،۲۸/۳۴۶؛ الراوندی،قطب الدین سعیدبن هبه الله؛فقه القرآن، ۱/۴۱۷٫ ↑
. النجفی،محمد حسن؛جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام،۲۸/۳۴۷؛ الموسوی الخمینی،روح الله؛ تحریر الوسیله، ۲/۳۹۸٫ ↑
. القرآن الکریم:المائده/۱۰۶٫ ↑
. طبرسی،فضل بن حسن؛مجمع البیان فی تفسیر القرآن۳/۳۹۶؛ الراوندی،قطب الدین سعیدبن هبه الله؛فقه القرآن، ۱/۴۱۷٫ ↑
. طبری،ابوجعفر محمد بن جریر؛جامع البیان فی تفسیر القرآن،۵ و ۷/۶۷؛ شهادت غیر مسلمان، در صورتى قبول است که شما در حال سفر، گرفتار فاجعه مرگ بشوید. طبرسی،فضل بن حسن؛مجمع البیان فی تفسیر القرآن،۳/۳۹۴؛ النجفی،محمد حسن؛جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام،۲۸/۳۴۹٫ ↑
. طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن؛ الخلاف، ۶/۲۷۲؛ابن العلامهالحلی، ابی طالب محمدبن الحسن بن یوسف بن المطهر؛إیضاح الفوائد، ۲/۶۳۴. ↑
. الحلی،ابومنصور بن الحسن بن یوسف بن المطهر الاسدی؛مختلف الشیعه، ۸/۵۱۷ـ۵۲۱؛ الخوانساری، احمد؛جامع المدارک، ۶/۱۰۲؛ السرخسی، شمس الدین؛المبسوط،۸/۱۰۵-۱۰۷٫٫ ↑
. الحلی، ابومنصور بن الحسن بن یوسف بن المطهر الاسدی؛ تحریر الأحکام، ۳/۳۸۴؛الشهید الثانی(العاملی)،زین الدین بن علی؛ مسالک الأفهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ۶/۲۰۳ـ ۲۰۴٫ ↑
. القرآن الکریم:المائده/۱۰۶٫ ↑
. طبرسی،فضل بن حسن؛مجمع البیان فی تفسیر القرآن،۳/۳۹۷؛ قرطبى،محمد بن احمد؛الجامع لأحکام القرآن(تفسیر قرطبی)،۶/۲۲۸٫ ↑
. «همان:گونه(که قبله شما، یک قبله میانه است)شما را نیز، امت میآن هاى قرار دادیم(در حد اعتدال، میان افراط و تفریط)تا بر مردم گواه باشید»القرآن الکریم:البقره/۱۴۳٫ ↑
. النجفی،محمد حسن؛جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام،۴۱/۲۲٫ ↑
. طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن؛ الخلاف، ۵/۵۵۳. ↑
. القرآن الکریم:المائده/۴۲٫ ↑
. الجزائری،احمدبن اسماعیل؛تفسیرفقهی قلائدالدررفی بیان آیات الاحکام بالأثر، ۳۷۸به نقل از تهذیب الاحکام. ↑
. عبده،محمد/رشید رضا،محمد؛تفسیرالقرآن الحکیم(تفسیر المنار)، ۶/۳۹۴٫ ↑
. حرّ عاملى، محمد بن حسن بن على، تفصیل وسائل الشیعهإلى تحصیل مسائل الشریعه،۱۲/بابهای۲۵؛۷؛۱۰٫ ↑
.موسوی بجنوردی، محمد؛ قواعد فقهیه، ۳۳۵٫ ↑
. طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الإمامیه، ۲/۴۶٫ ↑
. أوغلو، تامر باجن؛ حقوق أهل الذمه فی الفقه الإسلامی،۱۶٫ ↑
. طباطبائی،محمّد حسین،المیزان فی تقسیر القرآن۹/۲۳۶٫ ↑
. نهایت در مواردی که طرف معامله مسلمان است معاملاتی که مطابق با موازین اسلامی نیست از نظر یک فرد مسلمان نمی تواند رسمی و مؤثر باشد و در این گونه موارد باید طرفین در تطبیق معاملات خود با مقررات اقتصادی اسلام توافق نمایند.. عمیدزنجانی،عباسعلی، حقوق اقلیتها،۱۹۳-۱۹۴٫ ↑
. قمّى، شیخ صدوق، محمّد بن على بن بابویه، من لا یحضره الفقیه، ۲/۵۰، حدیث ۱۶۶۹-۱۶۷۹٫ ↑
. «و(همچنین)بخاطر ربا گرفتن، در حالى که از آن نهى شده بودند و خوردن اموال مردم بباطل و براى کافران آن ها، عذاب دردناکى آماده کردهایم. »القرآن الکریم:النساء/۱۶۱٫ ↑
. شهید ثانى، زین الدین بن على بن احمد عاملى،مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام، ۳/۷۸-۷۹٫ ↑
. القرآن الکریم:البقره/۱۳۶٫ ↑
. همان:البقره/۲۸۵؛آل عمران/۷۵،۵۰،۱۱۳؛النساء/۴۷؛هود/۱۲۰؛فاطر/۴،۳۱؛الاحقاف/۳۵٫ ↑
. همان م:البقره/۱۳۶؛المائده/۴۴،۶۸؛الانعام/۹۱؛الاعراف/۱۵۷٫ ↑
. همان:المائده/۵۰،۶۶٫ ↑
. همان:الحج/۴۰٫ ↑
. الحلی، ابومنصور بن الحسن بن یوسف بن المطهر الاسدی؛ تذکرهالفقهاء،۱/۴۴۶٫ ↑
راهنمای نگارش پایان نامه و مقاله درباره : الگوسازی قرآن کریم در مواجهه با یهود- فایل ۵۳
