فرهنگی
غیرمستقل
بخشی- ناظر به فضای دانشگاه‌ها
راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب
۱۳/۱۰/۱۳۸۴
فرهنگی
مستقل
عام
در تمام سال‌های گذشته حکومت مجری سیاست‌های مواجهه با مسئله پوشش و حجاب بوده است. این سیاست‌ها و اقدامات بیشتر جنبه پیشگیرانه و مبارزه با تهاجم فرهنگی بیگانه داشته و حکومت در حوزه تولید الگوهای پوشش متناسب با فرهنگ اسلامی- ایرانی کمتر فعالیت کرده است. با همه این اوصاف همچنان بعد از گذشت بیش از سه دهه از انقلاب تنور پدیده پوشش و حجاب همچنان داغ است. هر چند گاه یک بار موجی در جامعه بر می‌خیزد و پوشش و لباس مسئله روز می‌شود و اذهان عمومی را به خود جلب می‌کند و پس از یک سری اقدامات به دست فراموشی سپرده می‌شود.
علیرغم حساسیت ویژه جامعه پس از انقلاب اسلامی نسبت به رعایت موازین خاصی از حجاب متأسفانه در این زمینه تحقیقات و تألیفات چندانی صورت نگرفته است. کتاب‌های موجود اغلب با رویکردی فقهی و اجتماعی موضوع پوشش زنان را مورد مطالعه قرار داده و با دلایل فقهی و برخی تحلیل‌های اجتماعی نشان داده‌اند که بهترین شیوه پوشش برای زنان پوشش اسلامی است این در حالی است که تحلیل‌های اجتماعی ارائه شده، شواهد تجربی عملی ندارد و جز فعالیت‌های اندک در زمینه برپایی نمایشگاه‌های مد و لباس فعالیتی در جهت تولید و اشاعه الگوهای بومی پوشش صورت نگرفته است.
پیوست‌ها
پیوست ۱: طرح رژیم شاه در برخورد با حجاب در سال ۱۳۵۵ ش.
برای مبارزه با این پوشش حقیرکننده این راه‌ها پیشنهاد می‌شود:
۱ـ اقداماتی که در دراز مدت مؤثر خواهد بود:
۱ـ بهره گیری از خدمات رسانه‌های گروهی
الف- ایجاد هماهنگی لازم بین رسانه‌های گروهی و متون کتاب‌های درسی برای دگرگونی باورداشت‌های فعلی در زمینه ارتباط چادر با معتقدات اخلاقی و مذهبی.
ب- ایجاد هماهنگی کامل بین برنامه‌های تلویزیون، رادیو، محتوای مطبوعات با متون کتب درسی در تغییر تصویر ذهنی از زن در جهت ارتقای مقام و نقش او در پیشبرد هدف‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی.
ج- بهره‌گیری از سهم تلویزیون در بزرگداشت پوشاک محلی و نشان دادن جنبه‌های دست و پاگیر چادر.
۲ـ استفاده از نفوذ روحانیون و سپاهیان دین
الف- انتشار مقالات و نشریات مخصوص و اشاعه محتوای این نشریات توسط روحانیون معتبر و سپاهیان دین.
ب- بهره‌گیری از نفوذ کلام روحانیون دانشمند و شناخته شده در جهت تفکیک مفهوم حجاب از چادر.
۳ـ بهره‌گیری از فعالیت‌های سازمان‌های اجتماعی و آموزشی
الف- استفاده از خدمات سازمان‌های اجتماعی و آموزشی در دگرگونی بنیادی باورداشت همگان از رابطه بین چادر و معتقدات مذهبی و اخلاقی.
ب- بهره‌گیری از فعالیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهیه متون کتب و فیلم‌ها در جهت دگرگونی‌های ذکر شده.
ج- آموزش غیرمستقیم کودکان مدارس به منظور انتقال این دریافت‌ها به بزرگترها.
د- گنجاندن مواد خاص در آموزش‌های جنبی کانون‌ها.
۲ـ اقداماتی که در کوتاه مدت مؤثر خواهد بود:
با بهره گرفتن از روند گسترش همه جانبه خدمات بخش عمومی برای همگان و افزایش گروه‌های استفاده کننده از خدمات مزبور می‌توان به اتخاذ تدابیر مطلوب، تعداد استفاده کنندگان از چادر را در گروه‌هایی مانند دانش آموزان، کارمندان، کارگران کاهش داد.
۲ـ۱. ممنوع بودن چادر برای دانش آموزان و دانشجویان.
۲ـ۲. استفاده از پوشاک متحدالشکل در مدارس.
۲ـ۳. اجرای کامل قانون تعلیمات اجباری در مورد خانواده‌هایی که از مدرسه رفتن دختران خود جلوگیری می‌کنند.
۲ـ۴. ممنوعیت بانوان کارمند از استفاده از چادر.
۲ـ۵ . محرومیت زنان کارمندی که از چادر استفاده می‌کنند، از دسترسی به مقام‌ها و موقعیت‌ها و همچنین از تشویق.
۲ـ۶ . تشویق کارمندان زن به برگزیدن لباس متناسب با کار و شرایط محیط.
۲ـ۷. صدور بخشنامه به کلیه کارخانجات و ملزم کردن کارگران به پوشیدن لباس متحدالشکل، متناسب با کار و شرایط محیط.
۲ـ۸ . تشویق کارگران زن به استفاده از لباس متناسب با لباس متحدالشکل خود.
۲ـ۹. ممنوعیت زنان چادری از مراجعه به وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی.
۲ـ۱۰. ممنوعیت زنان چادری از مسافرت با شرکت هواپیمایی ملی ایران.
۲ـ۱۱. ممنوعیت زنان چادری از استفاده از اتوبوسهای شرکت‌های واحد.
۲ـ۱۲. ممنوعیت ورود زنان چادری به سینماها.
۲ـ۱۳. ممنوعیت ورود زنان چادری از خرید در فروشگاه‌های شرکت‌های تعاونی شهر و روستا.
۲ـ۱۴. ممنوعیت زنان چادری از استفاده از خدمات سازمان‌های اجتماعی مانند جمعیت بهزیستی و آموزشی فرح پهلوی، جمعیت شیروخورشید سرخ ایران و انجمن ملی حمایت کودکان.
۲ـ۱۵. ممنوعیت ورود کودکان و نوجوانان چادر به سر به کتابخانه‌ها.
۲ـ۱۶. محرومیت از شرکت در هر گونه مجامع عمومی.
۳ـ اقدامات جنبی
اجرای مطلوب تصمیمات کوتاه مدت مستلزم اقداماتی به شرح زیر است:
۳ـ۱. همکاری وسایل ارتباط جمعی در توجیه مقام زن و برداشت همه جانبه در این زمینه.
۳ـ۲. همکاری وسایل ارتباط جمعی در ارائه جنبه‌های منفی چادر و ارتباط آن با عقب ماندگی.
۳ـ۳. همکاری وسایل ارتباط جمعی در ایجاد برداشت صحیح از لباس متناسب.
۳ـ۴. تحقیق، نگارش و چاپ مقالات مستند در زمینه های مربوط.
۳ـ۵ . توسعه کارخانجات پوشاک و در دسترس قرار دادن لباس‌های ارزان قیمت همراه با روسری که جایگزین چادر گردد.[۳۵]
پیوست ۲: قانون بازسازی نیروی انسانی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت
ماده ۲۰ - انواع مجازات‌ها به ترتیب اهمیت و درجه به قرار زیر است:
