پذیرش فرآیندهای مربوط به مدیریت زنجیره تامین
farayand
اجرای مدیریت زنجیره تامین
ejra
۴-۴) معیارهای برازش مدل
هرچند در روش‌های آمار سنتی، محقق اغلب با یک معیار منفرد برای تصمیم درباره رد یا تائید فرضیه صفر مواجه است، در مدل‌سازی معادلات ساختاری چنین معیار منفردی وجود ندارد تا تنها و تنها بر مبنای آن معیار، پژوهشگر تصمیم بگیرد که آیا مدل نظری خود را مدلی به لحاظ علمی قابل قبول تلقی کند یا خیر. چنین وضعیتی ناشی از پیچیدگی و ترکیبی بودن این مدل‌ها است (قاسمی، ۱۳۸۹). تعداد این معیارها پیوسته رو به افزایش است و هیچ‌گونه توافق همگانی در مورد یک آزمون بهینه وجود ندارد. معمولاً برای تائید یک مدل، استفاده از ۳ تا ۵ معیار کافی است. در این پژوهش برای ارزیابی نیکویی برازش مدل از معیارهای χ۲، GFI، AGFI، RMSEA، NNFI، NFI، CFI، RMR استفاده‌شده است. در جدول زیر به تشریح این معیارها می‌پردازیم.
جدول۴-۸: معیارهای برازش مدل و تفسیر برازش قابل‌قبول
اختصار
معادل
معیار اصلی
سطح قابل‌قبول
توضیحات
χ۲
Chi-Square
تفاوت فراوانی مشاهده‌شده و مورد انتظار
معنادار باشد (بزرگ‌تر از سطح جدول)
حساس به حجم نمونه
GFI
Goodness of fit index
ارزیابی مقدار نسبی واریانس و کوواریانس
بین صفر و یک. باید برابر یا بزرگ‌تر از ۹/۰ باشد
نامناسب برای نمونه‌های با تعداد بالا
RMSEA
Root Mean Square Error of Approximation
خطای مجموع مجذورات میانگین
کوچک‌تر از ۱/۰
اگر کای دو کوچک‌تر از درجه آزادی باشد این شاخص برابر صفر می‌شود
AGFI
Adjusted Goodness of Fit
Index
میانگین مجذورات به‌جای مجموع مجذورات در مدل‌بالا
بین صفر و یک. باید برابر یا بزرگ‌تر از ۹/۰ باشد
تحت تأثیر
حجم نمونه
