<p>- بابک دریابیگی، فروشگاه‌های زنجیره‌ای رفاه، ضرورت اجتماعی یا ابزار اقتدار سیاسی <strong>گفتگو</strong>، شماره ۱۳، پاییز ۱۳۷۵، ص ۱۹٫ ↑<br />- علیرضا کازرونی، مقایسه نظام‌های توزیع کالا در مناطق شهری ایران، <strong>اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی</strong>، سال دوازدهم، شماره هفتم و هشتم، فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۷، ص ۱۵۰٫ ↑<br />- غلام رضا محلوجی، تبدیل اقتصاد انحصار گونه ایران به یک اقتصاد رقابتی به کمک مدیریت اطلاعات<strong>، اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی</strong>، سال دوازدهم، شماره هفتم و هشتم، فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۷، ص ۱۵۶٫ ↑<br />- محمد صادق‌الحسینی، <strong>پدیده خاتمی،</strong> ترجمه محمدرسول دریایی، تهران، خانه اندیشه جوان، ۱۳۷۸، صص-۹۰-۵۵٫ ↑<br />- بابک دریابیگی، نقش مراکز قدرت سیاسی؛ در تصویب قانون ممنوعیت استفاده از آنتن‌های ماهواره‌ای<strong>، گفتگو</strong>، بهار ۱۳۷۶، شماره ۱۵، صص ۱۰۰-۱۱۲٫ ↑<br />- رفعتی، <strong>پیشین</strong>، ص ۱۵۳٫ ↑<br /&
۰٫۸۷
علوم انسانی
۳٫۶۴
سطح معنی داری آزمون t بیشتر از ۰۵/۰ است، یعنی نظر دانشجویان دو دانشکده در مورد هویت خانوادگی تفاوت معنی داری با هم نداشته است.
جدول۳۴-۴: مقایسه میانگین هویت شغلی دانشجویان دو دانشکده
دانشکده
میانگین
آماره (F)
سطح معنی داری
آماره t
سطح معنی داری
فنی مهندسی
۳٫۴۷
۰٫۲۲
۰٫۶۴
۲٫۶۱
۰٫۰۱
علوم انسانی
۳٫۲۸
سطح معنی داری آزمون t کمتر از ۰۵/۰ است، یعنی نظر دانشجویان دو دانشکده در مورد هویت شغلی تفاوت معنی داری با هم داشته است.
فصل پنجم
مقدمه
عنوان این تحقیق بررسی نقش دانشگاه در شکل گیری انواع هویت (فردی، اجتماعی ، ملی ،مذهبی، سیاسی، فرهنگی، شغلی، خانوادگی ) در میان دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی دانشگاه آزاد واحد گرمسارمی باشدکه درفصل اول به بیان مساله،اهمیت وضرورت تحقیق ،هدف کلی تحقیق،اهداف جزیی،سوال اصلی تحقیق،سوال های ویژه،تعاریف نظری وعملیاتی متغیرها،تعاریف عملیاتی ودرفصل دوم به بررسی ادبیات موضوع وپیشینه تحقیق پرداخته شد.درادامه درفصل سوم روش پژوهش ،جامعه آماری،نمونه وروش نمونه گیری،ابزارتحقیق،روش گرآوری داده ها،شیوه تجزیه وتحلیل،روایی وپایایی پرسشنامه،پرداخته درادامه در فصل چهارم تجزیه وتحلیل آماری صورت پذ یرفت ودراین فصل به بحث ونتیجه گیری می پردازیم
بحث و نتیجهگیری
طبق جدول ۴-۱
بر اساس یافته های تحقیق، دانشجویان مورد مطالعه درنوع هویت فردی ، بیشترین امتیاز را در بعد مهلتخواه با میانگین ۰۸/۴ بدست آوردهاند. این یافته بدان معنی است که دانشگاه نتوانسته است به خوبی هویت فردی دانشجویان را شکل بدهد. با توجه به اینکه میزان هویت فردی در بعد زودهنگام با میانگین ۱/۳ ضعیف است، نشان میدهد که دانشجویان نسبتاً از حالت زودهنگاهی خارج شدهاند و به سمت هویت فردی مهلتخواه رو آوردهاند.
یافته های جدول۴-۱ نیز مشخص است که دانشجویان برای دستیابی به دیدگاهی قابل قبول از زندگی مشورتهای زیادی با دیگران داشته و با خود کلنجار رفته است.
همچنین در جدول ۴-۱ نشان میدهد که تعداد کمتری از دانشجویان در رابطه با دیدگاه های برای زندگی زودهنگام هستند.
یا فته های پژوهش حاضربا پژوهش مکوندحسینی وطبری،(۱۳۸۷)به طور غیرمستقیم هماهنگ است.که محیط آموزشگاهی دبیرستان یا دانشگاه در شکل گیری هویت فردی مهلت خواه بوده وخانواده تاثیرزیادی در شکل گیری هویت فردی دارد
طبق جدول ۴-۲ بر اساس یافته های تحقیق دانشجویان مورد مطالعه درنوع هویت اجتماعی بیشترین امتیاز رادر بعد موفق با میانگین ۲/۴ بدست آوردهاند. این یافته بدان معنی است که دانشگاه توانسته است هویت اجتماعی دانشجویان را شکل بدهد. با توجه به اینکه میزان هویت اجتماعی در بعد سردرگم با میانگین ۵/۲ بسیار ضعیف است. نشان میدهد که دانشجویان نسبتاً از حالت سردرگمی خارج شدهاند و به سمت هویت اجتماعی موفق روآوردهاند.
از یافته های جدول ۴-۲ نیز مشخص است که دانشجویان از تجارب گذشته خود پند گرفتهاند و همچنین در انتخاب معاشرت با دیگران از قانون مشخصی تبعیت میکنند.
همچنین جدول ۴-۲ نشان میدهد که تعداد کمی از دانشجویان همچنان برای معاشرت با دیگران سردرگم هستند.
یافته های پژوهش حاضر با پژوهش آقای دلفائی که در سال ۱۳۸۴ انجام شدهماهنگ است. عوامل موثر بر شکل گیری هویت اجتماعی جوانان شهر بابل پرداخته جوانان دانشگاهی هویت اجتماعی موفق تری نسبت به جوانان غیردانشگاهی از ابعاد مختلف در بعد توانایی عقلانی کردن امور، میزان اعتماد به نفس، شبکه ارتباطی، هویت اجتماعی معنادار و مستقیم وجود دارد و بین متغیرهای هویت اجتماعی در بعد هویت خانوادگی، هویت دینی و ملی، رابطه معناداری وجود ندارد. پس میتوان به این نتیجه رسید که دانشگاه در شکل گیری هویت اجتماعی نقش دارد.
طبق جدول ۴-۳
gt;- کازرونی، <strong>پیشین</strong>، ص ۱۵۵٫ ↑<br />- محمدرضا منجذب، ارزیابی تأثیر نقدینگی بر ارزش افزوده بخش صنعت، <strong>پژوهش‌ها و سیاست‌های اقتصادی</strong>، سال هفتم، شماره ۴، زمستان ۱۳۷۸، ص ۳۹٫ ↑<br />- <strong>همان</strong>، ص ۱۵۸٫ ↑<br />- مهدی تقوی، عوامل مؤثر بر نرخ ارز بازار موازی در اقتصاد ایران ۱۳۴۵-۱۳۷۴، <strong>اطلاعات سیاسی- اقتصادی</strong>، سال دوازدهم، شماره پنجم و ششم، بهمن و اسفند ۱۳۷۶، ص ۱۳۴٫ ↑<br />- پرویز داودی، سیاست‌های تثبیت اقتصادی و برآورد مدل پویای تورم در ایران، <strong>پژوهش‌ها و سیاست‌های اقتصادی، </strong>سال پنجم، شماره ۱، ص۵٫ ↑<br />- عرب مازاریزدی، <strong>پیشین</strong> ص ۱۶۵٫ ↑<br />- مهری حمیدی‌زاده، اقتصاد سایه و پیامدهای اجتماعی آن<strong>، اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی</strong>، سال نوزدهم، شماره نهم و دهم، خرداد و تیر ۱۳۸۴، ص ۱۵۳٫ ↑<br />- احمد سرلک، اقتصاد زیرزمینی، <strong>اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی</strong>، سال نوزدهم، شماره نهم و دهم، خرداد و تیر ۱۳۸۴، ص ۱۵۹٫ ↑<br />- موثقی، <strong>پیشین</strong>، ص ۲۸۹٫ ↑<br />- محمدرضا فیروزجانی، <strong>بررسی عوامل مؤثر بر قاچاق در ایران</strong>، تهران، مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد، ۱۳۸۲، ص ۲۵٫ ↑<br />- بهروز بهزادی، <strong>ضرورت بازنگری فرهنگی در کیش</strong>، روزنامه ایران، چهارشنبه، ۱۲اردیبهشت۱۳۸۰، ص ۳٫ ↑<br />- بهنام ملکی، <strong>دایره‌المعارف تحلیلی اقتصاد سیاسی ایران</strong>، تهران، نور علم، ۱۳۸۲، ص۲۹٫ ↑<br />- <strong>همان</strong>، ص ۴۵٫ ↑<br />- مراد ثقفی، باب گفتگو<strong>، گفتگو</strong> شماره ۱۵ – بهار ۱۳۷۶، ص ۳٫ ↑<br />- ناصر فکوهی، <strong>در هزار توی‌های نظم جهانی، گفتارهایی در مسایل کنونی توسعه اقتصادی و سیاسی</strong>، تهران، نی، چاپ اول، ۱۳۸۴، ص ۳۴۹٫ ↑<br />- علی رضا قلی، <strong>جامعه‌شناسی نخبه‌کشی</strong>، چاپ هفتم، تهران، نشر نی، ۱۳۷۷، ص ۳۰٫ ↑<br />- برخی بدون بلیط سوار قطار اصلاحات شدند، گفتگو با غلامعلی حدادعادل رییس فراکسیون اقلیت مجلس، <strong>همشهری</strong>، سال اول، آذر ۱۳۸۴، ص ۸-۱۰٫ ↑<br />- سیف‌الله سیف‌الهی، نظریه‌های اقتصاد جهانی و اقتصاد ایران، اقتصاد سیاسی ایران، <strong>مجموعه مقالات و نظرها، تهران، المیزان</strong>،۱۳۷۴، ص ۴۱ . ↑<br />- احتشامی، <strong>پیشین</strong>، ص ۱۲۰٫ ↑<br />- کمال، اطهاری، بخش مسکن در ایران :بازار یا برنامه، <strong>ایران فردا</strong>، شماره ۷ خرداد و تیر ۱۳۷۲، صص ۴۲-۴۵٫ ↑<br />- سیدابوالحسن ریاضی، نقش دولت در برنامه‌ریزی مسکن مروری اجمالی بر وضعیت مسکن طی سال‌های ۱۳۶۴-۷۵، <strong>اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی</strong>، سال بیستم، شماره هفتم و هشتم، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۱، صص ۲۳۰٫ ↑<br />- کمال اطهاری، عدالت رسمی و عینی در برنامه‌ریزی بخش مسکن، <strong>مجلس و پژوهش</strong>، سال سیزدهم، شماره ۵۱٫ ↑<br />- فرشید سیم‌بر، مسئله مسکن ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن، <strong>اطلاعات سیاسی- اقتصادی</strong>، سال بیستم، شماره هفتم و هشتم، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۱ ص ۲۳۵٫ ↑<br />- غلام‌رضا لطیف، فرایند مدیریت شهری تهران پس از جنگ تحمیلی، <strong>اطلاعات سیاسی - اقتصادی</strong>، سال بیستم، شماره اول و دوم، مهر و آبان ۱۳۸۴، ص .۱۴۶ ↑<br />- مظفر صرافی، اسماعیل‌زاده، راهکارهایی برای حل مسایل شهری در ایران، <strong>اطلاعات سیاسی ـ اقتصا</strong>دی، سال بیستم شماره اول و دوم، مهر و آبان ۱۳۸۴، ص ۴۰٫ ↑<br /><a href="https://nefo.ir/"><img class="alignnone wp-image-69″ src="https://ziso.ir/wp-content/uploads/2021/10/THESIS-PAPER-3.png” alt="پایان نامه - مقاله - پروژه” width="321″ height="108″ /></a><br />- احد رحمانی، کارکرد ۱۵ساله بخش مسکن در برنامه‌های، اول دوم و سوم توسعه اقتصادی ۱۳۶۸-۱۳۸۲، <strong>اطلاعات سیاسی-اقتصادی</strong>، سال بیستم، شماره اول و دوم، مهر و آبان ۱۳۸۴، ص۱۸۵٫ ↑<br />- افشین، کرمی، <strong>بررسی وضعیت بازار مسکن در ایران</strong>، تهران، مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد، ۱۳۸۶، ص ۶۸٫ ↑<br />- کمال اطهاری سنجش در انداختن طرحی نو: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، <strong>گفتگو</strong>، شماره ۳۹، اسفند ۱۳۸۲، و ص ۶۲٫ ↑<br />- محمدمراد سلطانیان، بررسی بازار مسکن در مناطق شهری کشور، تهران، <strong>روند</strong>، سال پنجم، شماره ۱۸و۱۹، پاییز و زمستان ۱۳۷۲، ص ۶۶٫ ↑<br />- اطهاری، سنجشی در انداختن طرحی نو، <strong>گفتگو</strong>، ص ۵۶٫ ↑<br />- چرا همخوان نیست؟، <strong>روزنامه همشهری</strong>، دوشنبه۱۸ تیر ۱۳۷۵، شماره ۱۰۱۲، ص ۵٫ ↑<br />- M Hashem Pesaran, <strong>Economic Trend and Macroeconomic Politics in Iran, </strong>London, Cambridge University, July 1998, p. 35-75. ↑<br />- Hashim Amed, <strong>The Iranian State</strong>, London, Oxford Unversity Press, 1995, pp.11-17. ↑<br />- غلام‌عباس مصلی‌نژاد، <strong>آسیب‌شناسی توسعه اقتصادی در ایران</strong>، چاپ اول، تهران، قومس، ۱۳۸۴، ص ۳۲٫ ↑<br />- امیرمحمد حاج‌یوسفی، استقلال نسبی دولت یا جامعه مدنی، <strong>مطالعات راهبردی</strong>، شماره دوم، ۱۳۷۷٫ ↑<br />- ثقفی، <strong>پیشین</strong>، ص ۱۱٫ ↑<br />- فریبز ریس‌دانا، <strong>اقتصاد سیاسی توسعه</strong>، تهران، انتشارات قلم، ۱۳۷۷، ص ۱۱۸٫ ↑<br />- Vali Nasr and Ali Ghesari Domocrasy in Iran History and Qusest for Liberty, London, Oxford University, 2006 p. 106. ↑<br />- Manoucher Parvin and Mostafa Vaziri, Islamic Man and Society in the Islamic Repablic of Iran, Samih K Farsoun and Mehrdad Mashayekhi, <strong>Political Culture in the Islamic Republic</strong>,London, Routledge,1992, pp. 49-120. ↑<br />- Mehrzad Boroujerdi, Gharbzadegi, the Dominant Intellectual Discourse of Pre and Post –Revoloutianary Iran, <strong>Ibid.,</strong> p. 34. ↑</p>
