خواست و عزم قاطع مدیریت ارشد مبنی بر لزوم و ضرورت برون­سپاری برخی از فعالیت های سازمان
انتخاب شورای راهبری و مسئول شورا به ­منظور سیاست­گذاری و نظارت بر چگونگی اجرای برون­سپاری
هدف­گذاری شفاف و روشن به گونه ­ای که بتواند سوالات مختلف در حوزه برون­سپاری را پاسخگو باشد
طراحی فرایند اجرا و تقسیم وظایف و مسئولیت ها
ایجاد زبان مشترک میان افراد و گروه ­های درگیر در فرایند
تعیین حدود و استراتژی­ های برون­سپاری و ملاحظات استراتژیک
ارزیابی ریسک ها
تامین منابع و امکانات
تعیین شایستگی­های محوری سازمان
شایستگی های محوری سازمان
برای برون­سپاری، ابتدا لازم است که سازمان شایستگی­های^[۱۳] خود را بشناسد تا به فعالیت­های ارزش­افزا و رقابتی خود واقف­گردد، زیرا ورود به عرصه برون­سپاری بدون آگاهی و شناخت کافی یک سازمان از توانمندی­ها و شایستگی­های محوری^[۱۴] آن، می ­تواند باعث از دست رفتن مزیت­های رقابتی سازمان و یا حتی حذف آن از بازار شود.

بارهالاد و هَمِل برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ بحث شایستگی های محوری را مطرح کردند و برای توضیح آن مدل مناسبی را ارائه نمودند. آنها از یک تصویر درختی برای نشان دادن ارتباط شایستگی­های محوری سازمان با محصولات متنوع آن استفاده کردند (شکل ۲-۶ ). ریشه ­های این درخت در حکم شایستگی­های آن، تنه آن نماینده محصولات و تولیدات اصلی شرکت، شاخه­ها نماینده واحدهای کاری، و برگ­های درخت به منزله محصولات نهایی آن هستند. (سیماب و سیروس، ۱۳۸۴)
۲-۲-۶-۱- تعریف شایستگی های محوری
شکل ۲-۶- الگوی درختی شایستگی­های محوری
تعاریف متعددی از شایستگی­های محوری ارائه شده است که کم و بیش مشابه یدیگر می باشند، که به برخی از آنها در زیر اشاره می شود: ” ترکیب­های خلاقانه­ای از دانش، مهارت­ های خاص، فناوری­های ویژه، اطلاعات و روش­های عملیاتی منحصر به­فرد، که زمینه توفیق رقابتی را فراهم می کنند ” (گرینور، ۱۹۹۹)، “یک روش انجام کار، یادگیری در یک سازمان، یا توانایی هماهنگ­کردن مهارت­ های راهبر تولیدی، به ویژه در زمینه فن­آوری­های جدید است ” (لاسیتی و ویلکاکس، ۲۰۰۱)، ” به مهارت ­ها، فرایند یا منابعی اطلاق می­ شود، که یک شرکت را در رقابت و در قیاس با سایر رقبا متمایز می­ کنند ” (مونژکا، ۲۰۰۷)
شرکت­های دارای شایستگی­محوری معمولاً در زمینه ­های هزینه، فن­آوری، انعطاف­پذیری، نوآوری، سرعت و… دارای مزیت رقابتی هستند، بنابراین شایستگی محور؛ مزیت رقابتی ایجاد می کند، به سرعت و با سرمایه گذاری آن قابل افزایش نیست، به آسانی قابل تقلید و یا قابل انتقال نیست، موجب دسترسی سازمان به منابع مختلف می گردد، درون آنها دانش نهفته­ای وجود دارد که در سازمان جریان دارد. (چشم براه و مرتضوی، ۱۳۸۶)
برخی از شرکت­ها با بهره گرفتن از تفکر شایستگی محوری و التزام به آن، به ارزش­های راهبردی قابل ملاحظه­ای دست یافته اند. جدول ۲-۱ چند نمونه از این شرکت­ها و شایستگی­های محوری آنها را نشان می دهد. (مونژکا، ۲۰۰۷)