از احداث مدارس ابتدایی در زمین هایی با شیب بیش از ۶ درصد و مدارس راهنمایی با شیب بیش از ۸ درصد احتراز گردد. این ارقام در مناطق کوهستانی به ترتیب ۸ و ۱۵ درصد می باشد. احداث ساختمان های آموزشی روی خاکریزها، شیب های سست، زمین هایی با مقاومت کمتر از نیم کیلوگرم بر سانتی متر و نقاط پست و سیل گیر و مسیر قنوات دایر متروک، حریم گسل وقوع زلزله، رودخانه فصلی و دائمی، محل ریزش کوه یا بهمن خودداری می گردد. (سازمان و نوسازی و توسعه تجهیز مدارس کشور، و دفتر فنی، ۸۰)
- خصوصیات خاک و توپوگرافی
توجه به موادی که پایه ی ساختمان و تاسیسات بر روی آن قرار کیرد و گاهی سخره های سخت و گاهی سنگ های فرسایشی، گاهی نیز مواد رسوبی ضروری است. هم چنین با توجه به طبیعت خاک رویه و زیرین برای تحمل وزن بنا و رشد گیاهان و مناطق باتلاقی و یا مناطقی که دارای آب زیرزمینی سطحی دارند که باید زهکشی شود و یا عملیات خاک برداری و آماده سازی زمین در مناطق پرشیب و سنگلاخ و مجاورت به چین های گسل ها و سایر عوامل زمین شناسی حائز اهمیت است. و زمین هایی که از لحاظ شکل دارای زوایایی بسته ای برخوردارند. و بطور نسبی با زوایای کوچکتر از مقدار تقریبی ۷۰ درجه احتمالاً از زمین بیشتری در ساخت و ساز استفاده می شود پیشنهاد نمی گردد.

- جهت گیری
جهت و موقعیت ساختمان آموزشی باید طوری انتخاب شود که تابش آفتاب و تهویه فضاها از جمله کلاس‎ها در تمام فصول به نحو احسن انجام شود. و از احداث ساختمان آموزشی در مسر بادهای شدید و مزاحم خودداری شود.
- شرایط اقلیمی
درنظر گرفتن شرایط آب و هوایی از عوامل اساسی مکان یابی بخصوص مکان یابی فضای آموزشی خواهد بود. تغییرات دما، ریزش های جوی، میزان رطوبت، باد و تابش آفتاب در تعیین مکان فعالیت آموزشی باید مورد بررسی قرار گیرد که با دو تابش خورشید شاخص‎های اساسی در مکان یابی فضای آموزشی هستند.
۲-۹-۳- ظرفیت
ظرفیت مکانی به عنوان یک عامل اساسی تعیین کننده سطوح آموزشی خواهد بود. برای تعیین سطوح فضای آموزشی متناسب با تعداد دانش آموزان سرانه فضای آموزشی (زیربنا و محوطه زمین) موردتوجه قرار می‎گیرد. استفاده بهینه از هر یک از فضاهای آموزشی در صورتی امکان پذیر است که دارای ابعاد و اندازه‎های متناسب با عملکردی را که ارائه می دهند باشند.
بنابراین در همه ناحیه با توجه به شعاع دسترسی و تراکم جمعیت دانش آموزان لازم التعلیم، جمعیت دانش آموزان تحت تعلیم، افت تحصیلی، هرم های سنی دانش آموزان، سیاست دولت می توان تعداد و ظرفیت مورد نیاز مکان آموزش را تعیین نمود. (قاضی زاده، ۱۳۷۲)
۲-۱۰- ایمنی واحدهای آموزشی
۲-۱۰-۱- ایمنی در مقابل سوانح طبیعی
سوانح طبیعی نظیر زلزله و سیل و سقوط بهمن و ریزش کوه و. . . که ضوابط و آئین نامه های مرتبط با موضوعات باید رعایت شود.
۲-۱۰-۲- ایمنی در مقابل سوانح غیرطبیعی
- حریق
- درب کلیه فضاها به طرف بیرون و در جهت فرار باز شود.
- درب تمام فضاها حداکثر ۳۰ متر از راه پله یا خروجی ساختمان فاصله داشته باشد و در صورتی که این درب در قسمت بن بست راهرو واقع باشد این فاصله به ۱۸ متر تقلیل می‎یابد.
- فضاهایی که امکان خطر آتش سوزی در آنها بیشتر از سایر فضاها می باشد، مثل آزمایشگاه ها، آبدارخانه‎ها، بعضی از کارگاه ها از سایر فضاها جدا گردد. این جدایی توسط دیوارها و درهایی با مقاومت زیاد و یا از طریق وسط قرار دادن فضاهای دیرگر، مثل سرویس های بهداشتی یا راهروها صورت می گیرد.
- موتورخانه در ساختمان جداگانه پیش بینی گردد و منابع سوخت در بیرون ساختمان و در صورت امکان زیر خاک کار گذاشته شوند.
- کپسول آتش نشامی در فضاهایی با خطر آتش سوزی زیاد پیش بینی شود هم چنین شیرهای آتش در طبقات تعبیه گردد.
- در مدارس سه طبقه، بیشتر، بهتر است بیش از دو راه پله تعبیه شود.
- خطوط انتقال و توزیع برق
حریم خطوط انتقال توطیع نیروی برق طبق وزارت نیرو رعایت گردد.
۲-۱۰-۳- ایمنی در ارتباط با حوادث داخلی مدرسه
- مسیر وسایل نقلیه در مدارس حتی الامکان از پیاده رو و سایر قسمت های محوطه جدا شود.
- مشهول ها و کانال های بر انتقال آب های محوطه پوشانده شوند.
- نرده های حیاط طوری انتخاب شوند که امکان بالا رفتن یا خریدن اجناس از میان آنها برای کودکان میسر نباشد.
- از بکارگیری مصالح صاف و صیقلی در کف پرهیز شود.
- در فاصله طبقات راه پله، پاگرد مناسب درنظر گرفته شود.
- پنجره ها باید به داخل باز شوند تا به سادگی قابل تمیز کردن باشند.
- نصب حفاظ برای پنجره ها در طبقات لازم است. در طبقه همکف این حفاظ باید طوری طراحی شود که در مواقع اضطراری امکان فرار از پنجره میسر باشد.
- اتاق کمک های اولیه در نزدیکی دفتر مدرسه و یا اتاق مربی بهداشت پیش بینی شود به طوریکه از نور طبیعی، تهویه و فضای کافی برای تجهیزات کمک های اولیه برخوردار باشد.
- کلیدهای برق باید بر روی دیوار خارجی توالت ها نصب شود. در توالت ها بهتر است به طرف بیرون باز شوند.
- مبلمان و مدارس باید عاری از هرگونه ترک خوردگی و یا لبه های تیز فلزی باشد.
۲-۱۱- سرانه فضاهای محوطه
سرانه فضاهای آموزشی با بهره گرفتن از ضوابط و شاخص های ملی و بین المللی و نیز اساس آمار شاگردان و نوع فعالیت های آموزشی، متوسط سرانه فضاهای آموزشی در هر یک از سطوح تحصیلی براساس برآوردی که سازمان نوسازی و توسعه تجهیزات مدارس وابسته به وزرات آموزش و پرورش در سال ۱۳۸۰ به عمل آورده است به شرح زیر است.
۲-۱۱-۱- صف جمع و تفریق
این فضاها مستقیماً در جلوی ساختمان آموزشی قرار می گیرد. سطح موردنیاز صف جمع به ازای هر دانش آموز در دوره ی ابتدائی در حدود ۱ تا ۶/۱ مترمربع و در دوره راهنمایی ۳/۱ تا ۹/۱ مترمربع است که بطور متوسط می توان برای هر نفر ۶/۱ مترمربع را منطور نمود.
۲-۱۱-۲- فضای بازی و ورزش
برخورداری از امکانات ورزشی نقش موثر در بهداشت روانی و سلامت جسمی دانش آموزان دارد. با توجه به فعالیت های هر دوره، مساحت لازم برای فضاهای بازی ورزش تعیین می شود.
۲-۱۱-۳- فضای سبز
ضمن ایجاد محیط جذاب برای دانش آموزان باعث تقویت خلاقیت و نوآوری می شود. با توجه به شرایط و امکانات موجود، میزان فضای سبز مدارس برای هر دانش آموز ۳/۰ تا ۵/۰ متر مربع درنظر گرفته می شود.
۲-۱۱-۴- فضای توقف وسایل نقلیه
سطح لازم برای پارکینگ هر اتومبیل در مدارس به انضمام محل پارک و فضای عبور و مرور، در حدود ۲۱ مترمربع است.
۲-۱۱-۵- فضاهای ارتباطی غیرمفید