یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی از طریق مواد آموزشی انفرادی (کتاب درسی، مواد کمکی و …) تسهیل می گردد.
ج) محتوای برنامه درسی مهارتهای زندگی:
با فرهنگ جامعه (آداب و رسوم و ارزش های اجتماعی) متناسب نیست.
با پیشرفت های علمی و تکنولوژیکی در سطح جامعه جهانی متناسب نیست.
با مسائل و مشکلات جامعه متناسب نیست.
با نیازها و رغبت های دانش آموزان تناسب ندارد.
با توانایی های یادگیری دانش آموزان متناسب است یعنی مفاهیم درس مهارتهای زندگی برای آنها قابل یادگیری می باشد.

با زندگی واقعی دانش آموزان تناسب ندارد.
۷- محتوای برنامه درسی مهارتهای زندگی یادگیری سایر دروس را تسهیل نمی کند.
۸- بین مفاهیم مختلف ارائه شده در درس مهارتهای زندگی ارتباط منطقی یا همگرایی وجود ندارد.
د) فعالیت های یادگیری برنامه درسی مهارتهای زندگی:
بایستی طوری انتخاب شوند که فرصت لازم را برای تمرین هر یک از مهارتها در اختیار دانش آموزان قرار دهد.
بایستی با نیازها و علایق دانش آموزان تناسب داشته باشند.
بایستی با معلومات و تجارب فعلی دانش آموزان متناسب باشند.
بایستی بر اساس آمادگی (عقلی، جسمی، اجتماعی و عاطفی) دانش آموزان انتخاب شود.
در انتخاب فعالیت های یادگیری برنامه آموزش مهارتهای زندگی خود دانش آموزان نیز شرکت فعال داشته باشند.
ذ) راهبردهای تدریس برنامه درسی مهارتهای زندگی:
بکارگیری روش های تدریس فعال درگیری دانشآموزان را در فرایند یادگیری افزایش می دهد.
روش های تدریس معلم بایستی با علایق (خواسته ها و ادراکات) دانش آموزان سازگار باشد.
روش های تدریس معلم بایستی فرصت هایی را برای دانش آموزان فراهم کند تا بطور عملی مهارتهای زندگی را تجربه کنند.
روش های تدریس معلم بایستی شرایطی را فراهم کند تا دانش آموزان آزادی عمل بیشتری را در یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی داشته باشند به عبارت بهتر خود دانش آموزان بدون کنترل و مشاهده مستقیم معلم نبض یادگیری را در دست گیرند.
ر) ارزشیابی در برنامه درسی مهارتهای زندگی:
بهتر است ارزشیابی بر اساس مشارکت و همکاری معلم و دانش آموزان صورت گیرد.
ارزشیابی فرایند یادگیری دانش آموزان نسبت به ارزشیابی پایانی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
خود ارزیابی دانش آموزان در برنامه درسی مهارتهای زندگی مفید واقع می شود.
ز) گروه بندی دانش آموزان در برنامه درسی مهارتهای زندگی:
برای یادگیری مفاهیم درسی مهارتهای زندگی بهتر است از فعالیت های گروهی استفاده شود.
فعالیت در گروه های کوچک (۴ تا ۶ نفر) برای دانش آموزان مفید و مؤثر واقع می شود.
فعالیت در گروه های بزرگ (۸ تا ۱۰ نفر) نیز می تواند برای دانش آموزان مفید واقع شود.
گروه بندی دانش آموزان در کلاس درس مهارتهای زندگی بهتر است بر مبنای علایق مشترک آنها ـ و نه تشخیص معلم از توانایی های آنان ـ صورت گیرد.
بهتر است انتخاب اعضای گروه بر اساس یک ویژگی مشترک انجام نشود. بعنوان مثال افراد آرام در یک گروه و افراد شلوغ یا جرأت ورز در گروه دیگر قرار نگیرند.
همچنین انتخاب اعضای گروه نبایستی بصورت تصادفی انجام شود. مثلاً متولدین ماه بهمن در یک گروه و … .
س) زمان در برنامه درسی مهارتهای زندگی:
زمان جلسات برای یادگیری هر یک از مفاهیم کافی نمی باشد.
زمان جلسات امکان آن را فراهم نمی آورد تا معلم ارزیابی بهتری از آموخته های دانش آموزان بعمل آورد.
زمان جلسات امکان آن را فراهم نمی کند تا معلم با کیفیت بهتری به تدریس مفاهیم درس مهارتهای زندگی بپردازد.
مدیریت زمان جلسات تا حد زیادی می تواند معلم را در پرداختن به مفاهیم اصلی درس مهارتهای زندگی یاری نماید. بعبارت دیگر مدیریت زمان جلسات باعث می شود که به موضوعات حاشیه ای و غیر ضروری پرداخته نشود.
ش) فضای آموزشی در برنامه درسی مهارتهای زندگی:
کیفیت فضای آموزشی مدرسه (کلاس های بزرگ و روشن، نیمکت های سالم و راحت، چشم انداز مدرسه رنگ دیوارهای کلاس، بهداشتی بودن کلاس ها، نور کافی و …) یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد.
کمیت فضای آموزشی مدرسه نیز یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد.
فضاهای آموزشی خارج از مدرسه از قبیل اردوها، بازدیدها، گردش های علمی و … برای یادگیری مفاهیم برنامه درسی مهارتهای زندگی چندان مفید واقع نمی شود.
ـ از دیدگاه معلمان مؤلفه های:
الف) اهداف درس مهارتهای زندگی:
با نیازهای دانش آموزان متناسب است.
بر اساس نیازهای جامعه ای که دانش آموزان در آن زندگی می کنند طراحی شده است.
پاسخگوی نیازهای دانش آموزان در جامعه آینده خواهد بود
با تغییرات اساسی (اجتماعی، اقتصادی، علمی و فرهنگی) که در جامعه در حال وقوع است متناسب
می باشد.
ب) مواد آموزشی مورد استفاده در برنامه آموزش مهارتهای زندگی:
با علایق دانش آموزان سازگار است.
بکارگیری مواد آموزشی گروهی (فیلم، پوستر، اسلاید و …) یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی را برای دانش آموزان آسان می کند.