۱۰
۱۰
خوب
۷/۱۶
۳۳
۸
۴۲
۱۲
۴-۱-۲- رشته تحصیلی
با توجه به اینکه تولیدکنندگان با تحصیلات مرتبط به رشته پرورش طیور، به دلیل امکان دسترسی بیشتر به یافته های نوین علمی و کاربرد آن در عمل در ارتقای کمی و کیفی تولیدات خویش موفق‌تر میباشند، لذا در جدول ۴-۳، رشته تحصیلی مدیران واحدهای مورد مطالعه درجنوب استان تهران ارائه شده است. سطح تحصیلات مدیران واحدهای مورد مطالعه در سه سطح ضعیف، متوسط و خوب به سه مورد علوم دامی، دامپزشکی و سایر تقسیم گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که از تعداد ۳۲ واحد مورد مطالعه ۹ درصد رشته علوم دامی و ۹۱ درصد سایر رشته های غیر مرتبط با پروش طیور میباشند. این بدین معنی است که حد بالایی از جامعه (۹/۹۰درصد) پرورش دهنده جوجههای گوشتی در جنوب استان تهران از لحاظ تحصیلی هیچگونه ارتباطی با این موضوع ندارند. مقایسه سه گروه (جدول ۴-۳) نشان می دهد گروه خوب دارای بالاترین درصد مدیران مرتبط به پرورش طیورمیباشد که این موضوع در گروه صعیف و متوسط وجود ندارد.
در مطالعه‌ای جهت تعیین اثر رشته تحصیلی مدیران بر تلفات مرغداری‌های کل کشور بر اساس تلفات به دو گروه کم مخاطره (تلفات کمتر از ۱۱ درصد) و گروه پر مخاطره (تلفات بالای ۱۱ درصد) تقسیم کردند. در گروه کم مخاطره ۳ و ۹۷ درصد از مدیران به ترتیب مرتبط با رشته تحصیلی پرورش طیور و غیر مرتبط با رشته تحصیلی بودند. در گروه پر مخاطره این نسبت ۸/۲ و ۲/۹۷ بود. همینطور سطح تحصیلات مدیر (زیر دیپلم و بالای دیپلم) در گروه کم خطر به ترتیب ۴/۷۹ و ۶/۲۰ بود و در گروه پر خطر ۸۱ و ۱۹ بود (هاشمی، ۱۳۸۱).
جدول۴-۳- بررسی رشته تحصیلی مدیران در مزارع پرورش جوجههای گوشتی مورد مطالعه
گروه
علوم دامی
دامپزشکی
سایر
ضعیف
۱۰
-
۹۰
متوسط
-
-
۱۰۰
خوب
۶۷/۱۶
-
۳۳/۸۳
۴-۱-۳- ارتفاع از سطح دریا
بررسی وضعیت ارتفاع از سطح دریا در مزارع مرغ گوشتی مورد مطالعه نشان داد در مزارع با عملکرد خوب، متوسط و ضعیف میانگین ارتفاع از سطح دریا به دلیل نزدیک بودن ارتفاع در بیشتر نقاط مورد بررسی در استان اثر ارتفاع از سطح دریا بر عملکرد مزارع گوشتی جنوب استان تهران تاثیر چندانی نداشته است. در مناطق جغرافیایی با بیش از ۱۴۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا عارضه آسیت در بین جوجههای گوشتی رایج است. تلفات ناشی از آن بین ۵ تا ۱۲ درصد بوده و در حالت حاد و پیشرفته به ۲۵ درصد نیز می‌رسد. طبق آمار و ارقام، مجموع لاشه حذفی از ۵/۳ درصد در سال ۱۹۸۶ به ۱۹ درصد در سال ۱۹۹۴ افزایش یافته و سالانه ۵۰ بیلیون دلار در اثر تلفات ناشی از آسیت به صنعت مرغ گوشتی دنیا خسارت وارد میشود. با مدیریت صحیح تغذیه، تهویه و بهداشت و … می‌توان تا حد زیادی از وقوع آسیت جلوگیری کرد (پوررضا و صادقی، ۱۳۸۷).
در مطالعه‌ای «برآورد اثر متقابل ژنوتیپ و محیط مرغهای مادر گوشتی در شرایط محیطی ایران» با بهره گرفتن از مقایسه میانگین عملکرد در بین محیط‌ها، اکثر عوامل مدیریتی و محیطی بر عملکرد در دو محیط تفاوت معنی داری نشان دادند. بر اساس این نتایج، عملکرد دو سویه لوهمن و رأس کاملاً تحت تأثیر ژنوتیپ و محیط قرار گرفت. سویه رأس در محیطهایی با ارتفاع کمتر از سطح دریا، تداوم بیشتر در اوج تولید داشت و کل جوجههای تولیدی نسبت به سویه لوهمن بیشتر بود. سویه رأس در مناطق مرتفع نیز عملکرد بهتری نشان داد ولی اختلاف عملکرد در مناطق مرتفع بیشتر از مناطق کم ارتفاع از سطح دریا بود. این امر، نشان دهنده وجود اثرات متقابل ژتیک و محیط را در دو محیط مذکور می‌باشد (زاغری، ۸۷). جانگو و پالات (۲۰۰۲) در تحقیق خود وجود اثرات متقابل ژتیک و محیط را در در مناطق مرتفع و مناطق کم ارتفاع از سطح دریا گزارش کردند.
۴-۱-۴- رعایت الگوی دمایی بر اساس سن و یکنواختی دما
بررسی های انجام شده نشان داد تمامی گله های مورد بررسی از الگوی دمایی استفاده می‌کردند و دماهای ارائه شده با استانداردهای پرورش تطابق داشت وتنظیم دما با افزایش سن پرنده نیز به طور صحیح انجام می‌شد. تعیین دمای مناسب و یکنواخت در مراحل مختلف پرورش برای پرنده از اهمیت زیادی برخوردار است. سیستم ایمنی بدن در جوجه‌هایی که در معرض دمای پائین قرار می‌گیرند تضعیف شده و میزان وقوع آسیت در آنها افزایش خواهد یافت که در نتیجه کاهش عملکرد گله را در پی دارد. بروز استرس سرمایی در اوایل دوره پرورش میتواند تهدید جدی برای بقاء ادامه حیات پرنده باشد. دمای پایین کاهش مصرف غذا و آب در اوائل دوره را به دنبال دارد.
مطالعات مزرعهای در جنوب شرق آمریکا نشان میدهد که دو مزرعه با مدیریت مشابه که در یکی گرمای لازم در اوایل دوره پرورش فراهم شده بود وزن نهایی بدن بین دو مزرعه یکسان بوده ولی ضریب تبدیل مزرعهای که دارای شرایط حرارتی مناسب در اوایل دوره پرورش بود ۶/۰ کمتر از مزرعه دیگر است. همچنین دمای بالای پرورش موجب افزایش تلفات و کاهش عملکرد در مزارع طیور گوشتی میشود که همراه شدن این شرایط با رطوبت نسبی جنوب استان تهران میتواند اثرات نامطلوبتری در پی داشته باشد. تنش گرمایی سبب کاهش مصرف دان میشود که این امر سبب کاهش دریافت روزانه مواد مغذی، که با رشد پرنده درارتباط است میگردد نمودار فوق رعایت یکنواختی دما واحدهای مورد مطالعه در جنوب استان تهران را نشان داده است.
