با توجه به جدول تجزیه واریانس اثر اصلی تاریخ کاشت و اثر اصلی رقم بر روی صفت طول خورجین معنی دار بوده ولی اثر متقابل آن ها معنی دار نمی باشد (جدول ۳-۹). بیشترین طول خورجین مربوط به تاریخ کاشت ۱۰ فروردین (۵۶/۶سانتی متر) بوده که در گروه a قرار گرفته است و دیگر تاریخ های کاشت (۲۵ فروردین، ۹ اردیبهشت و ۲۴ اردیبهشت) به ترتیب در گروه های پایین تر قرار گرفته اند (جدول۳-۱۰).
با توجه به جدول مقایسات میانگین رقم هایولا۴۰۱ دارای بیشترین تاثیر بر روی صفت طول خورجین بوده (۴۱/۴سانتی متر) و به همراه رقم RDF003 در به طور مشترک در گروه a قرار گرفته اند و رقم ساری گول با ۱۱/۴ سانتی متر در گروه b و پایین تر از دو رقم دیگر قرار دارد (جدول ۳-۱۰). کامبل و کندرا (۱۹۸۷)، نشان دادند که صفت طول غلاف تحت تاثیر ساختار ژنتیکی می باشد. چی و همکاران(۱۹۸۹)، اعلام می دارند که امکان استفاده از صفت غلاف کشیده که در گونه B.napus یافت شده است، یکی از فاکتورهای مهم در افزایش عملکرد در دانه است. لاین هایی که دارای این صفت هستند، عموما تعداد بیشتری تخمک در هر غلاف تولید می کنند. این صفت در شرایطی که پتانسیل عملکرد بالا بوده، و شرایط مناسب باشد، یک مزیت به شمار می آید.
۳-۱-۴-۶- قطر خورجین
اثر اصلی تاریخ کاشت بر روی صفت قطر خورجین معنی دار می باشد ولی اثر اصلی رقم و اثر متقابل تاریخ کاشت در رقم بر روی آن غیر معنی دار می باشد (جدول ۳-۹). جدول مقایسات میانگین نشان می دهد که بیشترین قطر خورجین از تاریخ کاشت ۱۰ فروردین (۴۶۶/۰ سانتی متر) و کمترین آن از تاریخ کاشت ۲۴ اردیبهشت (۱۶۶/۰ سانتی متر) به دست آمده است (جدول۳-۱۰). تاریخ کاشت ۱۰ فروردین برای گیاه فرصت کافی جهت رشد و نمو ایجاد کرده و در نتیجه غلاف هایی قطور و بلند نسبت به دیگر تاریخ های کاشت تولید شده اند.